Diagnose

Met een MRI-scan kan de arts de voor MS typerende afwijkingen (laesies) in je hersenen en/of ruggenmerg zien en meten. Om de beelden te maken, word je in een soort tunnel of holle buis geschoven. Een MRI-apparaat maakt gebruik van radiogolven en levert zeer gedetailleerde beelden op. Het onderzoek is niet erg belastend en de radiogolven zijn totaal onschadelijk, het apparaat maakt wel vrij veel lawaai. Een MRI is in principe altijd nodig om MS te kunnen vaststellen. Lees hier meer over MRI-onderzoek bij MS.

CT-scan

Een CT-apparaat maakt röntgenopnamen. Net als bij een MRI lig je in een tunnel waar vanuit verschillende richtingen opnamen worden gemaakt. Met behulp van een computer worden daarna beelden samengesteld waarop de grotere afwijkingen te zien zijn. Een CT-scan is dus minder gedetailleerd dan een MRI-scan en de röntgenstralen zijn iets minder onschuldig dan de radiogolven van een MRI. Een CT-scan is dan ook geen standaard onderzoek voor de diagnose MS, maar kan een optie zijn om andere ziekten uit te sluiten.

Neurofysiologisch onderzoek

Als de arts na het MRI-onderzoek twijfelt of het om MS gaat, kan hij de geleidingssnelheid van de zenuwbanen in je centrale zenuwstelsel bepalen. In dit stelsel zit de myelineVetachtige, witte stof die in de vorm van de zogenaamde myelineschede de zenuwvezels isolerend omhult. De myeline draagt bij tot een efficiënte zenuwgeleiding; bij myelinebeschadiging, zoals bij MS, loopt de zenuwgeleiding mank of is ze zelfs afwezig. Dit kan leiden tot diverse symptomen. Meer... die de zenuwen beschermt, zodat ze de boodschappen vanuit je hersenen snel naar je lichaam kunnen sturen. MS tast de myeline aan, waardoor boodschappen minder goed doorkomen (geleiden). De arts kan de geleidingssnelheid meten met ‘opgewekte stroompjes’ (evoked potential (EP)) in je gehoor, motorisch systeem, gevoel en gezichtsvermogen. Deze onderzoeken zijn niet erg belastend, maar ze duren wel lang.

Liquoronderzoek (‘ruggenprik’)

Om de diagnose MS definitief te stellen, kan de arts nog een ruggenprikMet de ruggenprik is mogelijk in sommige gevallen een eerdere definitieve diagnose MS te stellen. De lumbale punctie, zoals de ruggenprik officieel heet, is een oude methode om hersenvocht uit te nemen, teneinde dit nader te bestuderen op bijvoorbeeld eigenschappen van MS. Zie ook lumbaalpunctie. Meer... doen. MS-afwijkingen in de hersenen zijn vaak zichtbaar in het vocht (liquor) dat om je ruggenmerg zit. Met een prik (lumbaalpunctieAftappen van lumbaalvocht - hersenruggenmergsvocht - met een holle naald in het ruggenmerg te steken ter hoogte van het niveau van de 3e - 4e of 5e lumbale ruggenwervel. Deze procedure wordt vaak toegepast bij MS om veranderingen in de samenstelling van cerebrospinaal vocht, die karakteristiek zijn voor MS te onderzoeken. Het gaat dan om verhoogd eiwitgehalte, de aanwezigheid van oligoclonale bandjes, verhoogd aantal witte bloedcellen. Meer...) tussen je ruggenwervels tapt de arts wat van dit vocht af om te onderzoeken. Ongeveer 90% van de mensen met MS heeft een afwijking in zijn liquor. Maar andere ziekten kunnen dezelfde afwijking geven, zoals bepaalde virusinfecties (die vaak wel met bloedonderzoek aan te tonen zijn). Een ruggenprik is vrij belastend en niet altijd nodig voor een definitieve diagnose.