Soms zit het mee
Blog Lisette | In de brief staat dat ik mijn invalidenparkeerkaart moet verlengen en dat het belangrijk is dat ik het verslag van mijn medische herkeuring aan hen laat zien. Direct schiet ik in de alarmstand.
Dansende oogbollen
Blog Lisette | Wanneer ik moe ben, dan ‘wappert’ mijn beeld een beetje, alsof er in mijn hoofd een cameraman aan het hardlopen is. Als ik op zo’n moment snel opzij kijk, bijvoorbeeld omdat ik hoor dat er iets overkookt, dan blijven mijn ogen ongewild heen en weer tikken. De dokters noemen het nystagmus.
Had ik het maar geweten
blog Lisette | Op zoek naar kankercellen krijg ik een PET/CT-scan. Het apparaat is me bekend, mijn bovenlichaam werd er al verschillende keren in bekeken. Het moet met contrastvloeistof, dat ken ik ook. Infuus erin, arm boven m’n hoofd, 'adem even vasthouden, ademt u maar weer door' en klaar is de scan. Fout, ik zit er helemaal naast!
Leeg boek
blog Lisette | Hoewel ik er nooit aan wilde, bleek dit verjaardagscadeau een schot in de roos: een e-reader.
Wachtkamerstress
Blog Lisette | Na een rit door ziekenhuisgangen ben ik aangekomen bij de juiste afdeling. De barcodezuil bliept mijn patiëntenkaart en vertelt me dat ik ben aangemeld en moet plaatsnemen in ‘zone grijs’, ‘wachtruimte 3’.
Ontsnapt
blog Lisette | Sinds ik een periode in een revalidatiekliniek heb gelegen, heb ik een geregeld terugkerende nachtmerrie. Dan ben ik in een zorginstelling en kom er niet meer uit.
Coronaregels in het ziekenhuis
Blog Lisette | De afgelopen dagen merkte ik hoe verwarrend verschillende coronamaatregels kunnen zijn in ogenschijnlijk dezelfde omstandigheden. De ziekenhuizen liggen nota bene nog geen vijf kilometer van elkaar vandaan.
Oude douchestoel
Blog Lisette | Verwoed schrob ik mijn douchestoel in een poging hem weer een beetje mooi te maken. Hoewel niet stuk, is hij toch wel aan vervanging toe. Op de vele moeilijk bereikbare plaatsen – scharnieren van armleggers, pootjes, randen en het opklapsysteem – is het kunststof verkleurd van wit naar bruin-roze.
Opgeladen
Nooit gedacht dat mijn scooter zo belangrijk voor me zou worden, het biedt zoveel vrijheid! Tweemaal per week rijd ik in mijn rolstoel, op de scooter naar de fysiotherapie.
Onder een groen laken
Blog Lisette | Vanonder mijn wimpers kan ik net door dat gat in het operatielaken heen kijken. Ze gaan me nu verdoven. Ik zie en voel een naald mijn neus in gaan. Even later zie ik de punt van een mes, iets bloederigs en vingers. Achter deze voorstelling, is er een fel licht, alsof de zon schijnt.