
Zwaarte valt mee dankzij goede begeleiding
Vlak nadat bij mij in 2015 de diagnose PP MS was geconstateerd, vertelde mijn vriendin over Project Y, een wetenschappelijk onderzoek naar MS onder patiënten die geboren zijn in 1966. Hoe meer er bekend wordt over MS, hoe beter, dus het was vanzelfsprekend dat ik aan deze studie mijn medewerking zou verlenen. Afgelopen augustus ontving ik een pakket met zeer gedetailleerde informatie en een week later werd ik gebeld om een afspraak te maken voor het onderzoek, dat een dag zou duren en plaats zou vinden in het MS Centrum Amsterdam.
Door: Annebeth Lensinck

Op die stralende 18eseptember was ik veel te vroeg al aanwezig. Ik kon mij melden in een wachtkamer vlakbij de receptie van het ziekenhuis en werd daar direct ontvangen door twee dames. Eén van hen, coassistente René, zou mij die dag begeleiden van onderzoek naar onderzoek. Dat was meteen een hele opluchting! De kennismaking en uitleg van wat mij die dag te wachten zou staan, was aangenaam en ontspannen. Zo vertelde ik in verband met het bloedonderzoek, dat ik angst had voor naalden. “Zullen we dat dan maar meteen doen, dan ben je daar maar vanaf.”
Ondanks dat ik goed was voorbereid op het onderzoek, zag ik er toch behoorlijk tegenop. Ik had gelezen dat het niet pijnlijk zou zijn. Maar ik dacht dat het een lange en zware dag zou worden, met veel dwalen in een voor mij onbekend ziekenhuis en lang wachten. Nou, niets bleek minder waar!”
–Annebeth
Hersenfuncties
Daarna volgde een neuropsychologisch onderzoek. Daarin worden functies van de hersenen getest zoals geheugen, taal, concentratie, reactiesnelheid, planning, werktempo en ruimtelijk inzicht. Die functies kunnen bij mensen met MS afnemen. Het was een moeilijk, maar ook leuk onderzoek. Daarna volgde een interview over mijn ziektegeschiedenis en een neurologisch onderzoek (wat wij als MS-patiënten allemaal kennen).
Daarna volgde een DEXA-scanBij een DEXA-scan wordt gekeken naar de dichtheid van de botten en of er sprake is van botontkalking (osteoporose). Meer.... Hierbij wordt gekeken naar de dichtheid van de botten en of er sprake is van botontkalking (osteoporose). De wetenschappers denken dat botontkalking vaker voorkomt bij mensen met MS. Bij de MEG-scan die daarop volgde wordt de magnetische activiteit van de hersenen gemeten, dit is een methode om hersenfuncties te onderzoeken.
Goede begeleiding
René begeleidde me de hele dag en dat was niet alleen handig, maar ook heel gezellig. Wat me verder opviel was dat ik nergens hoefde te wachten maar overal gelijk aan de beurt was. Bovendien nam iedereen ruim de tijd om uitleg te geven bij wat men deed.
Er volgde een OCT-scan en een oogbewegingsonderzoek. Met de OCT-scan kijken de onderzoekers naar de zenuwen in de ogen (het netvlies). Bij het oogbewegingsonderzoek wordt met een videotechniek gekeken naar verschillende oogbewegingen. Zo wordt er bijvoorbeeld gekeken naar de reactiesnelheid en de samenwerking tussen beide ogen. Ten slotte het onderdeel waar ik nog het meest tegenop zag; de MRI-scan. Hiermee wordt gekeken naar het aantal laesies in de hersenen en het ruggenmerg en naar hersenweefselverlies (atrofieTeruggang in de voedingstoestand der organen waardoor deze verkleinen of verschrompelen. Meer...) en samenwerking tussen bepaalde hersengebieden.
Al met al kan ik zeggen dat het wel een zware dag was, maar lang niet zo zwaar als ik had verwacht. En wat was iedereen vriendelijk en behulpzaam!
Dit artikel is afkomstig uit het magazine MenSen van de MS Vereniging Nederland. Alle leden krijgen dit magazine gratis toegestuurd.
MS Vereniging Nederland is de enige patiëntenvereniging voor mensen met MS.
Als lid geef je mensen met MS een stem!
Dit bericht heeft 0 reacties