• 0 Reacties

Een cohortstudie geleid door onderzoekers aan de Universiteit van Cambridge (UK) toont lange termijn werkzaamheid en veiligheid van Lemtrada aan.

Lemtrada, ook wel alemtuzumab genoemd, is in Europa goedgekeurd als behandeling voor mensen met actieve vormen van relapsing remitting MS (RR MS). Fase 2 en 3 studies toonden aan dat de werkzaamheid van Lemtrada beter was dan die van het gangbare middel Interferon beta. De toename van invaliditeit vertraagde significant gedurende een periode van 2 tot 3 jaar. Onderzoekers uit Groot Brittannië, Ierland en Australië hebben in een cohort studie hun lange termijn ervaring met de werkzaamheid en veiligheid van Lemtrada in personen met actieve RRMS vastgelegd.

De studie duurde van 1999 tot 2012 en werd geleid door de Universiteit van Cambridge (UK).

De onderzoekers verzamelden van alle 87 personen die met Lemtrada werden behandeld klinische en laboratoriumgegevens en ook uitkomsten van regelmatig uitgevoerde evaluaties van de Expanded Disability Status Scale (EDSS). Dit is een tabel om de voortgang van de ziekte te meten. Zij noteerden bijwerkingen die zich voordeden waaronder secundaire auto-immuun aandoeningen, tumoren en sterfgevallen, en ook zwangerschapsuitkomsten.

Er zijn meerdere analyses uitgevoerd waarbij bijvoorbeeld leeftijd, ziekteduur en terugvalpercentage tussen groepen met verschillende invaliditeitsuitkomsten werden vergeleken. Gedurende de follow-up periode van gemiddeld 7 jaar hadden de meeste personen (52%) slechts twee behandelperioden met Lemtrada nodig. Bij de overige personen was herbehandeling noodzakelijk wegens het optreden van terugval tot een totaal van 3 behandelperioden (36%), vier behandelperioden ( 8%) of vijf behandelperioden (1%).

Zes maanden lang werd continu de toename van invaliditeit bepaald. Bij 59 van de 87 personen (67,8%) deed zich een verbetering voor of bleef de invaliditeit onveranderd ten opzichte van de aanvangswaarden. Een analyse van het gebied onder de curve liet bij 52 van de 87 personen (59,8%) een significante verbetering of stabilisatie van de invaliditeit zien. Een hoger terugvalpercentage bij de aanvangswaarden ging gepaard met slechtere lange termijn uitkomsten van invaliditeit, met een langere ziekteduur en een oudere leeftijd bij de eerste behandeling. Secundaire auto-immuniteit kwam als bijwerking het meeste voor namelijk bij 41 van de 86 personen (47,7%). Hierbij ontwikkelden zich in de meeste gevallen schildklieraandoeningen.

De meeste personen met een hoog actieve vorm van RR MS waren van mening dat dankzij het gebruik van Lemtrada hun invaliditeit niet slechter werd, maar gelijk bleef tijdens de follow-up van gemiddeld 7 jaar. Er deden zich geen nieuwe risico’s voor tijdens deze uitgebreide follow-up.

Bron: Tuohy O, Costelloe L, Hill-Cawthorne G, Bjornson I, Harding K, Robertson N, May K, Button T, Azzopardi L, Kousin-Ezewu O, Jones J, Compston DA, Coles A
Department of Clinical Neurosciences, University of Cambridge, Cambridge, UK., Department of Neurology, Beaumont Hospital, Dublin, Ireland, Sydney Institute of Emerging Infectious Diseases and Biosecurity, University of Sydney, Sydney, Australia, Institute of Psychological Medicine and Clinical Neuroscience, Cardiff University, Cardiff, Wales, UK
J Neurol Neurosurg Psychiatry. 2014 May 21. pii: jnnp-2014-307721. doi: 10.1136/jnnp-2014-307721. [Epub ahead of print]

Samenvatting: http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24849515

Meer lezen: