
MS en diverse klachten
Pijn, vermoeidheid, depressie en angst komen veel voor bij mensen met MS, zeker in het jaar na het stellen van de diagnose. Om de kwaliteit van leven te optimaliseren zijn snelle screening en interventies nodig.
Onderzoek
Er is op dit moment nog weinig bekend over de aanwezigheid, het gelijktijdig optreden en het verloop van symptomen, zoals pijn, vermoeidheid, depressie en angst in het eerste jaar na de diagnose van MS.
In dit onderzoek heeft een groep van 230 volwassen mensen, met nieuw gediagnosticeerde MS of het klinisch geïsoleerd syndroom (CISClinically Isolated Syndrome (CIS) is een eerste episode van neurologische symptomen veroorzaakt door ontsteking en demyelinisatie in het centrale zenuwstelsel. De episode, die per definitie ten minste 24 uur moet duren, is kenmerkend voor multiple sclerose, maar voldoet nog niet aan de criteria voor een diagnose van MS, omdat mensen die een CIS ervaren al dan niet doorgaan met het ontwikkelen van MS. Meer...)*, gedurende 1 jaar na het stellen van de diagnose zelfrapportagemetingen gedaan. Op de tijdstippen 1, 2 ,3, 6, 9 en 12 maanden na de diagnose van MS of CIS hebben de deelnemers aan de studie de mate van pijn, vermoeidheid, angst en depressie, die zij ervaren, gerapporteerd.
Resultaten
Op enigerlei moment tijdens het eerste jaar na diagnose bevestigen de deelnemers aan de studie klinisch significante symptomen:
- 50,9% meldt pijn,
- 62,6% vermoeidheid
- 47,4% depressie en
- 38,7% angst.
Een meerderheid van de deelnemers aan de studie vertoont gelijktijdig optredende klachten:
- 21,3% van de mensen heeft twee gelijktijdig optredende symptomen,
- 19,1% drie en
- 17,4% meldt alle vier symptomen tegelijkertijd.
Het percentage mensen met symptomen bleef redelijk stabiel over de tijd. Echter, de percentages van mensen die symptomen ontwikkelen en daarvan herstellen wisselt sterk en is individueel bepaald.
Conclusie
Symptomen zoals pijn, vermoeidheid, angst en depressie komen veel voor bij nieuw gediagnosticeerde MS. Snelle screening op deze symptomen en interventies zijn wenselijk om de kwaliteit van leven van deze mensen te garanderen.
* Iemand krijgt de diagnose ‘klinisch geïsoleerd syndroom’ (CIS) als hij of zij langer dan 24 uur uitvalsverschijnselen heeft van één of meerdere delen van zijn/haar lichaam, waarbij na onderzoek blijkt dat de uitval veroorzaakt wordt door een ontsteking in het centrale zenuwstelsel (in de hersenen en/of het ruggenmerg).
Bron: R.T. Valentine, Kevin N Alschuler, Dawn M Ehde, Anna L Kratz.; Department of Physical Medicine and Rehabilitation, University of Michigan, USA; Department of Rehabilitation Medicine, Department of Neurology, University of Washington, USA; Mult Scler 2021 Jun 16
Samenvatting: pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/34132141/
Bijzonder is, dat ik door mijn leven heen, als natuurvoedingskundige, steeds met mensen te maken heb die de diagnose MS kregen. Allemaal vrouwen ook. Ik heb nu weer een buurvrouw, die afgelopen winter arriveerde. Met MMS in een rolstoel.
De 2e vrouw met MMS, die ik ontmoette in de jaren ’70, en die ik assisteerde met voeding en koken, was getrouwd en ze had een innige kinderwens. Haar MS symptomen waren in de beginfase.
Ze begon gedichten te schrijven rondom het thema moeder worden. Haar dieet-discipline lukte niet erg, al had ze zelf die keuze gemaakt. Zonder te willen algemeniseren, koppigheid lijkt een karaktertrek te zijn bij MS (is mijn ervaring) en ik eindigde mijn assistentie aan haar, zonder onderlinge wrijving. Ik mocht dit echtpaar graag. Haar man had veel verdriet om zijn vrouw.
Zo’n 10 jaar later ontmoette ik bij toeval haar man, die me heel blij vertelde dat zijn vrouw volledig hersteld was in de jaren na mijn vertrek. Ze had haar mooie volle haardos verloren en daarna weer terug gekregen. Gedichten schrijven bleef haar passie.
Met haar kinderwens werd zijn vrouw met zijn instemming en medewerking zwanger en kreeg een kind. Moeder en kind maakten het goed tot de dag waarop ik de vader ontmoette, die het ook zichtbaar goed maakte. Alle MS symptomen waren verdwenen.
Waarom ik dit vertel, is, dat levenshouding en patronen die ontstaan in iemand’s leven, met overtuigingen en het ontstaan van iemand’s zelfbeeld, invloed lijken te hebben op hoe MS zich kan ontwikkelen. Mijn huidige buurvrouw heeft de neiging om streng te zijn voor zichzelf, rigide.
Ze heeft me dit zelf verteld.
Een buurvrouw die ik 10 jaar geleden kende en hielp, kreeg MS toen ze in hevige tweestrijd was over het bekennen van haar lesbische aard en het niet durfde vertellen aan ouders of familie. Een existentiele crisis. Daarom meen ik dat een psychologische/therapeutische behandeling, naast fysieke behandelmethodes, een goede aanpak van MMS kan blijken te zijn.
Dank voor het lezen van mijn verslag!