Het ontstekingsremmende IFN-γ eiwiteen chemische stof, die is opgebouwd uit een aaneenschakeling van kleine moleculen (aminozuren. Die bevatten als kenmerk alle stikstof. Van die aminozuren zijn er 20 verschillende. De volgorde waarin ze aan elkaar geknoopt worden is geregeld vanuit de kernen van de cellen volgens een daarin opgeslagen vaste volgorde van 4 stoffen, de 'basen'. De volgorde waarin de basen aan elkaar geknoopt zijn is dus bepalend voor de samenstelling van een eiwit. Zo'n streng basen vormt samen een molecuul DNA. Het bevindt zich in één van de kernlissen in de kern -zie chromosomen. Een hoofdtaak van eiwitten is het regelen van de stofwisseling - zie enzymen. Eiwitten kunnen ook dienen als bouwmateriaal voor het lichaam. Ze maken dan onderdeel uit van de stofwisseling. lijkt tegen demyelinisatie te beschermen door het verlagen van het ontstekingseiwit IL-17 en het stimuleren van beschermende factoren door monocyten en microglia.
Multiple sclerose is een ontstekingsziekte waarbij zenuwcellen de beschermende myelineVetachtige, witte stof die in de vorm van de zogenaamde myelineschede de zenuwvezels isolerend omhult. De myeline draagt bij tot een efficiënte zenuwgeleiding; bij myelinebeschadiging, zoals bij MS, loopt de zenuwgeleiding mank of is ze zelfs afwezig. Dit kan leiden tot diverse symptomen. verliezen, waarschijnlijk op basis van een auto-immuun proces. Verschillende genen zijn gerelateerd aan MS waarbij de MHC klasse II moleculen de sterkste link vertonen. Muismodellen met opzettelijk aangebrachte genetische veranderingen helpen bij het verhelderen van de genetische achtergrond van ontstekings- en demyeliniserende ziekten. In deze muizen kan multiple sclerose nagebootst worden door de muizen te injecteren met een eiwit (PLP), waarna soms demyelinisatie optreedt.
Onderzoekers in de Verenigde Staten hebben ontdekt dat een bepaald menselijke gendrager van de informatie voor een specifieke erfelijke eigenschap in een cel. Na de ontdekking van de structuur van het DNA werd 'gen' het woord voor een deel van het DNA-molecuul waaruit een chromosoom bestaat. Tegenwoordig ligt dit nog weer aanzienlijk gecompliceerder. Gen is misschien nog het best op te vatten als een natuurlijke eenheid van erfelijke informatie. (HLA-DRB1*0301) de gevoeligheid voor demyelinisatie in muizen vergroot, terwijl een ander gen (HLA-DQb1*0601) hier juist bescherming tegen biedt. Deze bescherming bleek te berusten op de productie van het ontstekingsremmende eiwit IFN-γ door dit laatste gen.
Muizen die het IFN-γ eiwit niet konden maken bleken extra gevoelig voor demyelinisatie. In deze muizen trad na uitlokken van demyelinisatie door PLP een atypische vorm van demyelinisatie op. Deze werd gekenmerkt door onhandigheid, spasticiteit en stoornissen in de spierspanning, symptomen typisch voor demyelinisatie in de hersenen.
Er waren meer CD4-ontstekingscellen in de hersenen van deze muizen aanwezig en deze cellen waren in staat om hogere waarden van het ontsteking-stimulerende eiwit IL-17 te produceren. Gebieden van demyelinisatie in de hersenen van deze muizen toonden ook toegenomen aanwezigheid van CD68+ ontstekingscellen, wat een belangrijke rol suggereert voor monocyten en microglia (die het afweer systeem in werking stellen) tijdens het veroorzaken van hersenschade.
Deze studie ondersteunt de hypothese dat het IFN-γ eiwit beschermt tegen demyelinisatie door het verlagen van het ontstekingseiwit IL-17 en het stimuleren van beschermende factoren door monocyten en microglia.
Bron: Mangalam AK, Luo N, Luckey D, Papke L, Hubbard A, Wussow A, Smart M, Giri S, Rodriguez M, David C., Department of Immunology, Mayo Clinic, Rochester, Department of Immunology, Mayo Clinic, Rochester, Department of Neurology, Mayo Clinic, Department of Neurology, Henry Ford Health System, Detroit, Department of Immunology, Mayo Clinic, Rochester, J Immunol. 2014 Nov 15; PMID:25339670
Samenvatting: http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25339670