
Hogere loopsnelheid met amantadine
Het medicijn amantadine (ADS-5102), zorgt bij een dosering van 274 mg voor een duidelijke verbetering van de loopsnelheid in vergelijking tot een placeboBlindpreparaat, pseudo-geneesmiddel zonder farmacologische werking. Een placebo wordt gebruikt in dubbelblinde klinische studies (zie ook in deze woordenlijst). Bij placebo-gecontroleerde geneesmiddelenstudies wordt het te testen middel vergeleken met een placebo om te corrigeren voor eventuele positieve effecten die het gevolg zijn van de verwachting van de deelnemers en artsen Meer.... Bij verschillende doseringen traden een aantal andere bijkomende verbeteringen maar ook bijwerkingen op.
Het gebruik van ADS-5102, een amantadine met vertraagde en langdurige afgifte, verhoogde de loopsnelheid bij mensen met MS in een eerdere fase 2-studie (hierin wordt de werking van een medicijn op een klein aantal mensen getest). Het doel van deze studie is om de werking van het medicijn in een dubbelblinde fase 3-studie te testen. Hier nemen meer mensen aan deel en het medicijn wordt voor een langere periode gebruikt.
Het onderzoek
Volwassenen met MS en een loopbeperking die geen amantadine of dalfampridine gebruikten kregen eerst 4 weken een placebo waarna ze ingedeeld werden in drie gelijke groepen. De deelnemers kregen 12 weken een placebo, 137 of 274 mg/dag.
Het belangrijkste resultaat was dat bij 20% van de mensen die 274 mg/dag kregen de snelheid van de Timed 25-Foot Walk (T25FW) aan het eind van de studie hoger was, meer dan bij mensen die een placebo kregen. Daarnaast werden ook de volgende testen gedaan: Timed Up and GO (TUG), 2 minuten wandeltest (2MWT) en een Multiple SclerosisZiekelijke verharding van weefsel. Bij MS gaat het om de vorming van verspreide harde plekken in hersenen en ruggenmerg. Meer... Walking Scale (MSWS-12).
Resultaten:
In totaal werden 558 mensen willekeurig in de drie groepen ingedeeld, zowel de onderzoekers als de deelnemers wisten niet wie in welke groep zat. Beduidend meer deelnemers die 274 mg/dag kregen reageerden op de medicatie (21,1%), vergeleken met de groep mensen die een placebo kregen (11,3%).
De gemiddelde T25FW snelheid ging bij hen ook meer omhoog: bijna 6 cm/s vergeleken met iets meer dan 2 cm/s. Uit de andere testen kwamen geen aantoonbare verschillen naar voren.
Vanwege bijwerkingen moesten 3,8% van de mensen die een placebo kregen stoppen met de test, dit was ook het geval bij 6,4% van degenen die 137 mg/dag kregen en bij 20,5% van degenen die 274 mg/dag kregen.
Bron: Jeffrey A Cohen et al; Mellen Center for Multiple Sclerosis Treatment and Research, Neurological Institute, Cleveland Clinic, Cleveland, OH, USA. doi:10.1177/13524585211035333
Samenvatting: pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/34449295/
Nawoord van de redactie “Amantadine is een met Fampyra vergelijkbaar middel dat de loopsnelheid kan verbeteren. In het onderzoek wordt gekeken of mensen met amantadine een significant hogere loopsnelheid krijgen. Dit wordt gedefinieerd als 20% verbetering op een looptest (T25FW).In de amantadine groep gebeurt dit bij 21% van de deelnemers, in de placebogroep bij 11% van de deelnemers.
Het onderzoek was vergelijkbaar van opzet als bij fampyra. Fampyra liet echter in een grotere groep een verbetering zien (rond de 40%) op de looptest dan amantadine.
Amantadine wordt voorgeschreven bij mensen met MS voor moeheidsklachten. In de gereviseerde MS richtlijn wordt dit middel echter – onder andere in verband met bijwerkingen – niet meer aangeraden.”
Dit bericht heeft 0 reacties