Nieuwe diagnostische criteria voor RRMS getest

De criteria om de diagnose RRMS te stellen zijn in 2017 herzien. Onderzoek naar deze nieuwe richtlijn laat zien dat het nu mogelijk is om eerder de diagnose RRMS te stellen, bij mensen die anders eerst de diagnose CIS (klinisch geïsoleerd syndroom) hadden gekregen. Dit is belangrijk, omdat zo ook eerder met medicatie begonnen kan worden.

De McDonald criteria zijn oorspronkelijk in 2001 opgesteld door de neuroloog Ian McDonald, in samenwerking met een werkgroep van internationale onderzoekers en de Amerikaanse MS vereniging. Het werd mogelijk om MRI scans te gebruiken bij de diagnose van MS en hiervoor werden regels opgesteld. Deze zijn in de loop der jaren meerdere keren verduidelijkt en bijgesteld. Belangrijk voor de diagnose is de verspreiding van laesies in ruimte en tijd. Dat betekent: meerdere laesies in het zenuwstelsel en/of meerdere schubs.

Herziene criteria 2017

Bij aanwezigheid van 1 laesie is de diagnose lastiger, en werd tot 2010 de diagnose CIS, clinically isolated syndrome, gegeven. Met de herziene 2017 criteria geldt dat bij aanwezigheid van 1 laesie én aanwezigheid van specifieke antistoffen in de hersenvloeistof, er nu direct de diagnose RRMS gegeven kan worden.

Met behulp van een lumbaalpunctie kan een kleine hoeveelheid hersenvloeistof, liquor, afgenomen worden. De techniek waarmee aanwezigheid van specifieke antistoffen aangetoond wordt, levert een bepaalde kleuring op in de vorm van streepjes. Bij de test wordt dus gezocht naar de aanwezigheid van zogenaamde specifieke oligoclonale banden in de hersenvloeistof.

Criteria 2011 en 2017 vergelijken

Om te vergelijken wat het toepassen van de 2017 McDonald criteria oplevert ten opzichte van de criteria uit 2010 werd een onderzoek opgezet. De nieuwe criteria werden door onderzoekers uit Duitsland getest door deze los te laten op data van een groep mensen die tussen 2013 en 2016 de diagnose CIS hadden gekregen bij een groot Duits MS centrum.

Van de groep van 290 patiënten die zich meldden met een typisch eerste demyelinisatie event, kreeg destijds 52% de diagnose RRMS en 48% de diagnose CIS, volgens de 2010 McDonald criteria. De toepassing van de 2017 McDonald criteria op dezelfde mensen verhoogde het aantal diagnoses van definitieve RRMS tot 94%, waardoor er dus maar 6% van de mensen overbleef met de diagnose CIS.

De reden voor deze verschuiving was de aanwezigheid van hersenvloeistof specifieke oligoclonale banden (OCB) die nu meegenomen werd bij de diagnose. Uit de dataset bleek verder dat gemiddeld 1,5 jaar na de oorspronkelijke diagnose CIS, 50% van de mensen alsnog de diagnose RRMS had gekregen.

Conclusie

Het onderzoek ondersteunt dus het gebruik van de 2017 McDonald criteria voor een snellere diagnose van RRMS in de dagelijkse praktijk. Omdat snelle en vroegtijdige behandeling van MS invloed heeft op het uiteindelijke verloop van MS, is het zeer relevant om de diagnose RRMS sneller te kunnen stellen, zodat eerder met behandeling begonnen kan worden.

Meer lezen over de McDonald criteria?

Bron: D.H. Lee, M. Peschke en K.S. Utz van het departement Neurologie, Universiteitsziekenhuis Erlangen en R.A. Linker van het departement Neurologie, Universiteit van Regensburg, Duitsland.
Journal of Neurology, 26 oktober 2018.

Samenvatting: www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/30362206

Dit bericht heeft 0 reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *