Blog Ania: Droom niet je leven, maar leef je dromen | Bam! Mijn dromen zijn uit elkaar gespat. Ik wil nog veel. Te veel. Maar ik kan niet veel.

Er moet mij iets van het hart: ik ben gestopt met mijn medicatie. Remmer Ocrevus-infuus. Aan de ene kant: een doodenge beslissing (want, er is niets anders voor mij, hoe snel zou het gaan?!) Aan de andere kant geen twijfel hierover. Het werkte toch onvoldoende bij mij.

'Huidhonger' klinkt wellicht misleidend, maar is niets anders dan een primaire levensbehoefte. Aanraken is belangrijker dan eten. Aldus het internet.

Blog Ania | Tijd voor de zon? Echt, voor mij zeker wel! Maar niet dit jaar. Helaas. Door alom bekende reden (iets met 'lockdown', 'oranje boven'/reisadvies enzo) kan ik niet weg naar de zo geliefde Carribbean. Even de warmte en vrolijkheid daar opzoeken... dat zit er dit voorjaar niet in.

Blog Ania | Ik ben iemand die moet plassen 'zodra ie de deur uit gaat'. Nu zeker wel. Voorheen zeker niet. Dat hoefde ik nooit. Dat deed ik nooit.

Blog Ania | Manlief volgt de 'pilottraining voor mantelzorgers van mensen met MS' bij Nieuw Unicum in Zandvoort. Het is bij ons zó verdeeld: ik heb MS, hij is mijn mantelzorger. En sinds kort ben ik niet meer aan het werk en volledig thuis, ook dat nog. Daar moeten we trouwens allebei nog aan wennen...

Blog Ania | Vandaag waag ik me aan een complex onderwerp: geloof én ziekte. Misschien omdat het vlak voor de kerst is? Op een speciaal verzoek én omdat ik dit onderwerp niet uit de weg wil en kan. Manlief is namelijk predikant. En ik derhalve 'predikantsvrouw'.

Bij het sinterklaasfeest horen cadeautjes, toch? Toevallig, een cadeau heb ik wel te melden! Wow. Fampyra werkt. Jaren geleden moest ik vervroegd en gedwongen stoppen met dit 'loopmedicijn'. Het werkte helaas niet. En nu, drie jaar na die abrupte Fampyra-stop zei mijn neuro: opnieuw proberen!

Ik klaag eigenlijk niet graag. En helemaal niet over de medemens. Mensenmens, ik. Maar vandaag ben ik flink aan het twijfelen. Ik zit met een probleem, hoe moet ik hierop reageren? Ik wil niet meer stressen! Hoe gaat u met de irritaties en de frustraties om? Vergeten en door? Tips?