Bij het sinterklaasfeest horen cadeautjes, toch? Toevallig, een cadeau heb ik wel te melden! Wow. Fampyra werkt. Jaren geleden moest ik vervroegd en gedwongen stoppen met dit 'loopmedicijn'. Het werkte helaas niet. En nu, drie jaar na die abrupte Fampyra-stop zei mijn neuro: opnieuw proberen!

Ik klaag eigenlijk niet graag. En helemaal niet over de medemens. Mensenmens, ik. Maar vandaag ben ik flink aan het twijfelen. Ik zit met een probleem, hoe moet ik hierop reageren? Ik wil niet meer stressen! Hoe gaat u met de irritaties en de frustraties om? Vergeten en door? Tips?

Blog Ania | 'Where focus goes, energy flows.' Juist! Ik ben gestopt met werken. Exact om die reden. Ik ga vanaf nu beter voor mijzelf zorgen. Gas terug. Pas op de plaats. Als de bliksem. Spijkerhard. Meedogenloos. Met mijn MS gaat het heel hard nu. En helemaal sinds corona in het land heerst. Afgelopen half jaar ben ik...

Ik werd gevraagd: 'Wat houdt eigenlijk jouw "goeie" dag in?' Een goede vraag! Want wat maakt mijn dag wel 'goed' genoeg? Wat zijn de 'slechte' tijden dan? Voor mij zit het in de fijne nuances. Geen wereldse verschillen. Als ik in de ochtend wakker word en opsta, weet ik het al: zo'n dag.

Ikke zelf! Zo'n type ben ik. Was ik, in ieder geval, vóór de MS. En dat gold al helemaal in de keuken. Tjonge, wat heb ik me 'uitgeleefd' op culinair gebied. Nu niet meer. Creativiteit en smaak is er nog steeds, daar ligt het niet aan. Maar de energie... Ik laat me nu helpen (vervangen) door manlief.

Als je in ziekenhuis ligt, krijg je vroeg warm eten. Na 12:00 uur kun je al beginnen met de aardappelen, lekkere en gezonde groente en niet te vergeten: een stukje vlees. Maar wat als je 'veganist' op het lijstje doorgeeft? Voilà: je krijg hetzelfde, exclusief een stukje vlees.

Ik heb ernaar uitgekeken: second opinion in VU Amsterdam. Waarom? Dat weet ik niet eens zo goed. Het ging immers om een serieuze vraag: is mijn MS inderdaad primair progressief zoals het lijkt? En het antwoord wist ik toch al... Het kon me eigenlijk niet echt verrassen. Maar toch keek ik er wel naar uit. Naïef, ik.

'Wat kunnen mensen toch ongelofelijk niet-inlevend, slecht aanvoelend zijn. En opgaan in hun eigen manier van denken zonder écht te luisteren. Ik kan me er zo boos over maken... Want luisteren zou toch niet zo moeilijk moeten zijn!' Bam. Het zou mijn opmerking ook weleens kunnen zijn.

Ik ben ongelofelijk trots. Trots op mijzelf! Dat is he-le-maal niet bescheiden. O, o... Het is wat het is. Een boekenuitgever vindt namelijk mijn 'kronkels' interessant en goed genoeg, dus hij heeft een boekje van mij uitgegeven: 'Schrijftherapie, mijn leven, voeding en beweging met MS.' Trots, ik!

Ik draag een warm hart toe aan het jaarthema 2020 van de MS Vereniging Nederland: leefstijl. 'Minder bekend is dat je leefstijl je ook kan helpen je brein zo lang mogelijk gezond te houden (...) Pas je leefstijl aan: rook niet, drink met mate, houd lijf en geest actief en eet gezond.' Allemaal check!