Boekrecensie

‘Schrijftherapie. Mijn leven, voeding en beweging met MS’

Op de voorzijde van het boek prijkt een foto van de schrijfster. Haar haren lichtblond, haar gezicht donker – wellicht een reflectie van de zwarte hond aan wie ze zich vastklampt. Ik voel me direct aangesproken en begin nieuwsgierig te lezen. De inhoudsopgave en het voorwoord vertellen me dat Ania blogger is voor MSweb en zo’n 75 persoonlijke verhalen met de lezer deelt.

Door: Inge Mennen

Boek Ania Timmer: 'Schrijftherapie - Mijn leven, voeding en beweging met MS'Ook op een van de eerste pagina’s zien we Ania, met lachend gezicht en grote blauwe ogen die omhoog kijken. Jaloersmakend, én herkenbaar want ook voor mij werkt schrijven therapeutisch. Ania’s humor, haar luchtige vorm van zelfkritiek en de beknoptheid van de verzamelde blogs maken dat ik het boek in word gezogen.

Ze schrijft dat ze gelukkig geen last heeft van de typische MS-kwaal dat ze warmte niet verdraagt. Daarom reist ze eenmaal per jaar een week af naar de tropen om uit te rusten, zon te pakken en op te laden.

Al snel komen ook de minder positieve momenten in haar leven aan bod. Dat het prikken bij haar altijd moeilijk gaat. En dat de MS bij haar zoveel impact heeft dat ze er minder stabiel door is geworden met lopen en dus vaak in een rolstoel moet zitten.

Als hondenliefhebster met een beperking gaat ze daarom op zoek naar een hulphond. Die vindt ze uiteindelijk in Happy, de pup die door haar echtgenoot moet worden getraind omdat zij zelf moeite heeft met consequent zijn naar het dier.

Verbouwing

Met weemoed denkt Ania terug aan de actieve fietsvakanties van haar en haar man. Nu de fiets weg is, is ze tegenwoordig meer een ‘beachy kind of girl’ geworden, schrijft ze.

Ania en haar man zien de noodzaak in van een verbouwing om hun huis rolstoelgeschikt te maken, terwijl zij tegelijkertijd intensief aan het revalideren is en experimenteert met medicatie, orthopedische schoenen en acupunctuur tegen zenuwpijn en restless legs.

Dat ook simpele zaken kunnen leiden tot toenemende frustratie over het hebben van MS, is waarschijnlijk pijnlijk herkenbaar voor de meeste jonge vrouwen die kampen met de ziekte. Zo is lopen op die prachtige hoge hakken een no go, ervaart Ania, die zich door de lastige dagen heen worstelt. Ze beloont zichzelf met regelmatig een extra les RPM (indoor fietsen) en weegt haar activiteiten zorgvuldig af zodat haar accuutje die avond niet leeg is.

Sporten

Ania vertelt hoe ze, zelf slecht ter been, een oud vrouwtje in de parkeergarage dat haar hulp vroeg omdat ze haar rollator was vergeten, helpt naar haar man te komen. Hulp verlenen in plaats van zelf om hulp te hoeven vragen, doet haar erg goed.

Ze geeft toe zich menigmaal met moeite naar haar werk te slepen, maar desondanks sport ze fanatiek: sport is echt haar passie en het doet haar altijd goed. Zelfs tijdens haar jaarlijkse relax-retraite in de tropen zoekt ze altijd de lokale sportschool op. Om fit te blijven en vanuit het bij MS-patiënten welbekende motto: ‘If you don’t use it, you’ll lose it‘. Met weemoed denkt Ania terug aan de actieve fietsvakanties van haar en haar man. Nu de fiets weg is, is ze tegenwoordig meer een beachy kind of girl geworden, schrijft ze met zelfspot.

Intussen is de aanbouw van Ania’s huis zo goed als af. Ze had er erg tegenop gezien, maar nu de harde werkers en de bouwmachines weg zijn, ziet ze dat alles gelijkvloers hebben, zonder obstakels of drempels in huis, leidt tot zorgeloos en duurzaam wonen. Ze is trots op haar nieuwe toekomstbestendige huis. Het maakt haar gelukkig. Het is hipper, leuker en mooier geworden dan ze dacht. Supermooi zelfs!

Diagnose

Ania beschrijft hoe de neuroloog haar vertelt dat haar diagnose inmiddels is bijgesteld van RRMS naar PPMS, de progressieve variant. En dat er maar één infuusremmer beschikbaar is voor deze MS-variant: Ocrevus. Met de nodige weerstand stapt ze over op dit medicijn.

Aan het eind van haar boek staan nog enkele blogs over het nut van een cursus mindfulness en wat foto’s van yoga-ontspanningsoefeningen die voor zowel lichaam als geest erg goed werken. De laatste blog is gewijd aan het vinden van en het nut van een goede profielfoto.

De blogs in Schrijftherapie zijn prettig om te lezen. De schrijfster, die een voorkeur heeft voor spreekwoorden en gezegden schrijft vlot en vrolijk. Daarnaast deelt ze – met overduidelijke tegenzin – de mindere momenten in haar leven. Een leven dat getekend is door de onvoorspelbare, ongewenste en zich bij niemand in dezelfde vorm voordoende ziekte die MS is. 

Van de redactie Meer over Ania’s paperback en hoe je het boek ‘Schrijftherapie’ kunt bestellen vind je hier.

Dit bericht heeft 0 reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


De verificatie periode van reCAPTCHA is verlopen. Laad de pagina opnieuw.