Zuinig zijn op je lichaam

Lopen als medicijn

Als Abe 35 jaar is krijgt hij te horen dat hij MS heeft. Dat is één jaar nadat hij in Emmeloord een eigen zaak is begonnen. Het leven ziet er een poosje somber uit. Maar Abe is een doorzetter. Op allerlei manieren begint hij aan zijn conditie te werken, een werkwijze die bij hem vruchten afwerpt. Inmiddels heeft hij al drie keer meegedaan aan de MS-loop van Almere en bij die drie keer wil hij het niet laten.

Door: Nora Holtrust

In 1957 krijgt Spanga, vlak bij Wolvega (Fr) er een nieuwe inwoner bij. Abe komt als tweede zoon ter wereld in het gezin van boer Jan de Lange. In 1970 verhuist het gezin, met inmiddels vier kinderen, naar Swifterband bij Lelystad. Het boerenwerk is vader te zwaar geworden en hij gaat zich nu bezighouden met de inpoldering van een nieuw stuk Flevoland. De verhuizing betekent een hele overgang en niet alleen voor vader. Vader gaat van eigen baas naar een ‘gewone’ baan maar ook de kinderen missen de vrijheid van het boerenlandleven.

Abe gaat betrekkelijk jong van school af en begint zijn loopbaan bij de plaatselijke fietsenmaker. Fietsen en bromfietsen hebben al gauw geen geheimen meer voor hem. Tussendoor in militaire dienst en nog weer wat later kiest hij voor het werken in een ‘echte’ motorenzaak. Abe trouwt, krijgt twee kinderen en het leven ziet er in alle opzichten prima uit.

Op een gegeven moment ontstaan er wat problemen op het werk. Het wordt tijd voor iets nieuws. Samen met een collega besluit Abe een eigen bedrijf in motoren te beginnen. Van werknemer naar eigen baas, net tegengesteld aan zijn vader. Ze bouwen helemaal zelf, met behulp van vrienden en familie, een prachtig bedrijf van 500 vierkante meter compleet met showroom en werkplaats. In oktober 1991 gaat de zaak open. De bescheiden spaarcentjes zijn nu finaal op maar de zaak loopt al snel prima.

Compagnon

In 1992 begint het tij voor Abe echter te keren. Niet lang na de opening krijgt hij problemen met zijn gezondheid. Hij loopt opeens erg moeilijk, heeft veel hoofdpijn en vooral die constante vermoeidheid breekt hem op. Natuurlijk schrijft zowel hijzelf als zijn naaste omgeving die vermoeidheid eerst toe aan het feit dat hij zo hard op twee fronten tegelijk bezig is. Je bent een zaak aan het opbouwen en je hebt een jong gezin. De zaak, je vrouw en inmiddels twee kindertjes, die hebben allemaal je aandacht nodig. Maar de dokter vindt het duidelijk niet zo ‘gewoon’ en stuurt hem door naar een neuroloog. Verschillende testen volgen en al snel valt het woord MS.

Achteraf gezien heeft Abe acht jaar daarvoor ook al ‘MS-verschijnselen’ gehad. Ook toen, weet hij nog, heeft hij een ruggenprikMet de ruggenprik is mogelijk in sommige gevallen een eerdere definitieve diagnose MS te stellen. De lumbale punctie, zoals de ruggenprik officieel heet, is een oude methode om hersenvocht uit te nemen, teneinde dit nader te bestuderen op bijvoorbeeld eigenschappen van MS. Zie ook lumbaalpunctie. Meer... gehad. Maar destijds werden de verschijnselen toegeschreven aan een virus. En omdat zijn klachten na enige tijd over gegaan leken, is hij die ‘slechte periode’ in zijn leven eigenlijk wel weer vergeten. Nu, anno 1992, ligt dat anders. Het beestje heeft een naam gekregen: MS. En de MS zet alles op zijn kop. Hij is een eigen bedrijf begonnen en daarmee zijn forse investeringen gemoeid. Abe zit er tot over zijn kruin in. Hij moet door, want als hij nu stopt, komt hij nooit meer uit de schulden.

Het zijn hele moeilijke jaren, tropenjaren, maar met één geluk bij een ongeluk. Al loopt Abe zelf op zijn tandvlees, zijn compagnon heeft van het begin af aan voor honderd procent achter hem gestaan. “Ik heb een periode gehad dat ik voor honderd procent was afgekeurd, maar mijn compagnon zei: kom op jong, we zijn er samen aan begonnen en we eindigen ook samen”. Een compagnon die meer dan een compagnon is en altijd klaar staat met zijn onvoorwaardelijke steun.

Gezond leven

Op een gegeven moment weet Abe de knop om te zetten en besluit hij zo gezond mogelijk te gaan leven. Zuinig te zijn op zijn lichaam. Voor Abe betekent dat in concreto dat hij op zijn voeding gaat letten, op tijd gaat rusten en vooral dat hij aan sport gaat doen.

Het begint met fitness. “Dat kunnen al hele gewone oefeningen zijn om je lichaam in een goede conditie te brengen”. Maar fitness vind hij eigenlijk een beetje saai en hij gaat op zoek naar een avontuurlijker iets. Diepzeeduiken wordt zijn sport. En als Abe zich ergens op stort, dan blijft het niet bij halve maatregelen. Hij haalt alle duikbrevetten die er te halen zijn en gaat zijn nieuwe hobby zelfs in Malta uitproberen.

De huisarts probeert hem nog tegen te houden door te weigeren de benodigde gezondheidsverklaring af te geven. Maar Abe is niet voor één gat te vangen en vraagt de huisarts zijn hart, longen, gehoor en ogen te testen. Daar is allemaal niets mis mee, dus als de dokter dat nu opschrijft Duiken is een prachtige sport maar het vraagt ook heel veel tijd. En als je dan een eigen bedrijf hebt plus MS, dan is dat eigenlijk wel wat veel van het goede.

“Mijn broers waren fanatieke lopers en dat wilde ik eigenlijk ook erg graag. Maar ja, ik had maar weinig controle over mijn rechterbeen en dan is dat toch wel erg moeilijk. Ik had ook al een paar keer gelezen over de MS-loop in Almere en dan dacht ik, als ik dat nou toch nog zou kunnen, wat zou dat mooi wezen. Op een gegeven moment ben ik toen begonnen met stukjes lopen van honderd meter. Dus, honderd meter proberen te rennen en dan weer een stukje wandelen; honderd meter lopen en weer wandelen”.

MS-loop van Almere

Na anderhalf jaar trainen is hij klaar voor zijn eerste wedstrijd. De keuze valt op de MS-loop van Almere. Het is 1999 en Abe loopt zijn tien kilometer in één uur en acht minuten. “Dat was zo’n belevenis, dat ik daar die finish heb gehaald, dat zal ik nooit meer vergeten”.

Inmiddels heeft Abe ook al meegedaan aan de ‘Dam-tot-Dam-loop’ van zestien kilometer en de Kerstloop van Dronten, eveneens zestien kilometer. Maar het mooiste blijft hij toch de MS-loop van Almere vinden. “Daar zet ik niet alleen zelf een prestatie neer je weet ook dat je voor een goed doel loopt: het sponsoren van wetenschappelijk onderzoek naar MS”.

Inmiddels krijgt hij ook de nodige steun van zijn kinderen, Mariska (17) en Jasper (15) en zijn vriendin Jacqueline. Soms lopen ze met hem mee en anders staan ze in ieder geval wel langs de kant te juichen. En Jacqueline houdt hem tijdens het trainen vaak gezelschap op de skeelers. Abe hoopt dat hij nog veel meer gezelschap krijgt bij de MS-loop van Almere. “Met een hele groep over de finish voor het goede doel? Dat zou toch prachtig zijn”.

MenSen 2002, nr. 2

De MS-loop van Almere was een sportief spektakel georganiseerd van 1998 tot 2004.