Lemele, ik heb nu al weer heimwee!

Het is weer zover: Lemele 2008 gaat beginnen. Drie hele dagen gaan we met een grote groep mensen die elkaar via het Forum van MSweb kennen naar de “Imminkhoeve” in Lemele. Net als voorgaande jaren kijk ik uit naar de gezelligheid, het ongedwongen samenzijn en de ontmoeting met vele vrienden: want Lemele is dé plaats voor vriendschappen.

Meteen bij binnenkomst kijken de bekende koppies me aan. Met een bakkie koffie schuif ik gelijk aan bij alle ‘hoe-is-het-er-mee-tjes’ en de ‘hoe-gaat-het-jes’. Tussendoor zoek ik nog even een kamer uit voor de nacht en ga snel weer terug.

’s Avonds worden we verrast door de broer van één van de weekendgangers: hij verzorgt een top-act met heerlijk repertoir. Een groot aantal nummers is mee te zingen en er is zelfs een aantal deelnemers die zelf achter de microfoon plaatsneemt. Moe maar voldaan zakt iedereen af naar zijn bedje.

Ondanks de wat sombere weersvoorspellingen begint de eerste hele dag met een prachtig zonnetje, dat gedurende de dag ook niet meer weg zal gaan. Zaterdag is dé dag van de traditionele barbecue. Op deze dag is de groep altijd wat groter, want dan komen ook de mensen die niet het hele weekend kunnen of willen blijven. Maar zoals altijd geldt: hoe meer zielen, hoe meer vreugd! Vanuit het Forum is een zangkoor ontstaan en zij verzorgen ’s avonds een optreden voor ons.

Na een laat avondje – voor een enkeling een héél laat avondje – begint de zondagochtend  relaxed. Met een rustig een bakkie koffie en een sneetje brood – of iets anders, want we zijn verwend! – komen we in het zonnetje of onder de parasol langzaamaan weer tot leven.

De MS-express^* heeft voor deze dag een bijzondere activiteit georganiseerd. De schaapsherder van de kudde die graast op de Lemeler-vlakten gunt ons een uniek kijkje in zijn werk. Daarvoor is hij met zijn hele kudde – een paar honderd schapen – en twee schaapshonden speciaal voor ons naar de Lemelerberg gekomen. Na al onze vragen beantwoord te hebben, zien we de herder met zijn honden in actie. Wat een samenwerking!

Terug op het honk, het Hallehuis, smeren we na het diner onze keeltjes voor de – inmiddels ook al traditionele – karaoke-avond. Grote lol, daar doen we het voor en dat is ook gelukt: het is een succesvolle laatste avond.

Wat superfijn is aan het weekend is dat je op een luchtige manier wijzer wordt. Je ziet welke verschillende hulpmiddelen er zijn en hoort hoe je ze het beste kan aanvragen. Als je lief lacht, mag je ze zelfs uitproberen van je mede-weekendgangers. En heb je vragen over het PGB, Valys of andere zaken, er is altijd wel iemand die je in de juiste richting stuurt.

Maar het absolute hoogtepunt is dat je het hele weekend jezelf kan en mag zijn. Je hoeft niemand iets uit te leggen als je jezelf even terugtrekt. Iedereen begrijpt elkaar door iets wat niemand wil hebben. En ook al ben je ontzettend moe als je weer voet in je eigen huis zet, je krijgt tegelijkertijd heel veel energie uit dit speciale weekend.

Eén ding weet ik zeker, in 2009 ben ik er weer bij!

‘Een Lemelaar’