Hij is verkocht

Jaren stond hij in de garage.
Hij mocht er af en toe even uit,
om afgestoft te worden en te controleren of hij het nog deed.
Dan stond hij te stralen op de oprit en liet nog even zijn sonore geluid horen.

Dan streelde ik hem over zijn tank,
bekeek hem nog eens goed en herinnerde mij hoe goed het voelde:
De geur van vers gras, vermengd met asfalt en frisse zomerregen.
Het vloeiende gevoel van het nemen van een serie bochten.
De spanning van rijden in de regen.
Het geluk van een goede noodstop.
Het voelen van kou, tot op het bot, als je na een rit stram van het zadel stapte.
De ritten met vrienden.
Vakanties met een tentje, 2 spijkerbroeken en 2 T-shirts.
Onze huwelijksdag op de Suzuki.
Een rondje IJsselmeer.

Soms dacht ik: “Misschien met zijwieltjes, of misschien een zijspan…?
Misschien word mijn lijf wel weer zo goed,
dat ik het evenwicht weer terugkrijg en de kracht in armen en benen…”
Maar het evenwicht is niet teruggekomen en de kracht in armen en benen ook niet.

Het besluit om de motor te verkopen, heeft lang op zich laten wachten.
Maar helaas, twee wielen zijn echt te weinig om deze MS-er mobiel te houden.

Tiety