Mijn vriendin heeft MS

“Mijn vriendin heeft MS maar zij is zeker geen MS!”

Op een fijne loungebank in de achtertuin spreekt MSzien met Derk Alssema een 35 jarige accountmanager uit het noorden van het land. Samen hebben ze twee kinderen, een zoon (4 jaar) van hem en een dochter (5 jaar) van haar. Wij vragen hem hoe het is om een vriendin met MS te hebben.

Door: Femke Verhoef

Zij is geen MS!

Sinds 4 jaar heeft Derk een vriendin met MS. Als een belemmering weigert hij de MS te beschouwen. Zo ziet hij het simpelweg niet. “Mijn vriendin heeft MS. Een zin die ik regelmatig gebruik. Heftig! Het antwoord dat ik standaard daaropvolgend krijg. Haar identiteit wordt direct door MS overgenomen. Dat is niet mijn ervaring.

Mijn vriendin is mooi, lief, sexy, zorgzaam, enthousiast, doorzetter en een liefdevolle moeder. Maar zij is zeker geen MS! MS neemt veel in ons leven, maar het geeft ook veel. Het laat ons intense liefde beleven en we leven volop met ontelbare hoogtepunten in ons leven. Hoogtepunten die ik koester. Waar ik me tegelijkertijd aan vastklamp.”

De hoop levend houden, dat is wat Derk als echte optimist graag wil. “Vraag mij naar MS en hoe dit mijn relatie beïnvloedt en ik geef je hoogtepunten. Evenals de hoop dat de liefde van mijn leven deze ziekte gaat overwinnen”. Of dit ijdele hoop is? Daar kan Derk kort over zijn. “Voor mij pas wanneer het tegendeel is bewezen.”

Angst voor de toekomst heeft Derk niet, althans dat dacht hij tot deze week. Een coaching gesprek voor zijn werk liet toch een gedeeltelijk ander beeld zien. “Mijn grote angst. Het worden van mantelzorger. Ik zorg graag voor mijn vriendin, niet voor haar lichaam. Haar lichaam is voor mij gekoppeld aan schoonheid en sensualiteit. Niet aan MS en de zorg die hier bij hoort. Ik wil partners blijven en niet haar hoofd-verzorger worden”.

Wanneer Derk deze angst voor zichzelf heeft benoemd gaat hij het gesprek aan met zijn vriendin. “De angst om haar mantelzorger te moeten zijn heb ik aan mijn vriendin verteld. Mijn angst die dromen kan doen verlammen. We voelden blijdschap tijdens dit gesprek. Eindelijk stak ik mijn kop niet in het zand, maar benoemde ik mijn zorgen. Van geliefden naar mantelzorger. Dat willen we niet. Ons leven moet tot het einde bestaan uit hoogtepunten. Liefde, romantiek, reizen, familie, vrienden, maar bovenal partners! Er zijn zeker dieptepunten en deze zullen er altijd blijven. Moeilijk? Vast! Maar als geliefden kunnen wij dit samen aan”.

De toekomst bekijkt hij hoopvol en strijdbaar. Tegelijkertijd moet Derk ook realistisch zijn vind hij zelf. De MS zal zorgen voor achteruitgang. Zolang er geen medicijn is om MS te kunnen genezen zal de ziekte een grote invloed hebben op hun leven. Hopelijk heeft het geen invloed op ons als partners geeft Derk aan.

Door zijn angst uit te spreken kunnen ze, gelukkig op tijd, gaan nadenken over oplossingen. “Al is er nog geen oplossing om deze nare ziekte uit ons leven te bannen, we gaan er wel voor proberen te zorgen dat wij over 30 jaar nog steeds kunnen zeggen: Wij zijn geliefden.

“MS heeft veel gebracht. Leven in het moment en intens genieten van onze geliefden. MS heeft veel genomen. Er zijn veel cognitieve problemen, problemen met lopen, hoofdpijn, slecht zicht en veel slechte dagen. Maar er is ook iets wat MS niet van ons gaat nemen. De liefde voor elkaar. Daar gaan wij samen voor zorgen”.

Eerder verschenen in MSzien nr 2, 2016
Jaargang 15, juni 2016