MS en toch naar Costa Rica

Terugkijkend heb ik al meer dan 30 jaar MS, maar de eerste 5 jaar was hier, op enkele vage klachten na, weinig van te merken. Zo kon ik ineens niet meer schaatsen. Maar hier is goed mee te leven vond ik. De oogklachten in de jaren 70 waren echter ernstiger en uiteindelijk werd de diagnose MS gesteld.

In het begin heb ik bijna alle artsen, natuurgenezers, kwakzalvers en wonderdokters bezocht, totdat ik begin jaren 80 hier afscheid van nam en gewoon gezond ging leven en m’n eigen gang ben gegaan. Vakantie was en bleef een grote hobby van ons, in het begin met auto en caravan, later toen de kinderen groter waren met bus en vliegtuig.

De MS stond echter niet stil en het werd voor mijn vrouw ondoenlijk om mij met de rolstoel, koffers en handbagage het vliegtuig in en uit te krijgen. Na een zoektocht op het internet, hebben we contact opgenomen met de Stichting Gehandicaptenreizen, omdat de manier van beperkte hulp ons wel aansprak en er toch eventueel hulp beschikbaar is.

Het bezoek aan een informatiebijeenkomst gaf uiteindelijk de doorslag. Vooral het feit dat de deelnemers van de reis naar Mexico zo vol lof waren en ook weer direct boekten voor Costa Rica, was voor ons doorslaggevend.

En zo gingen we op 8 november vol goede moed naar Schiphol waar we vriendelijk werden opgewacht door de stichting en onze Nederlandse begeleiders. Koffers inleveren, inchecken en een plaats met veel beenruimte, alles werd en was keurig geregeld. De vlucht verliep voorspoedig, alleen de overstap in Miami was niet leuk. Tjonge, tjonge, wat zijn die Amerikanen bang!

Zo kwamen wij vermoeid aan in ons hotel in San Jose waar we lekker naar bed konden. Vanuit dit hotel werden diverse trips en excursies gemaakt, bv. naar een botanische tuin, vlinderfarm en koffieplantage. Hiervoor waren 2 busjes beschikbaar met chauffeurs, 2 gidsen en 1 ‘paramedicus’ waar gelukkig geen gebruik van gemaakt is. Ruim voldoende hulp om met duwen en sjouwen te helpen.

Na 3 dagen verlieten we San Jose en reisden we met de busjes naar de lodge in Tortuguero midden in de bush. Deze lodge is niet met de auto bereikbaar dus moest alles en iederen in de boot. In de stromende regen (warm water) werden we met man en macht in de boten geholpen, prachtig. Een mooie boottocht over een snelstromende rivier tussen krokodillen en vele vogels, maak je als MS-patiënt ook niet elke dag mee.

In de lodge stonden de lokale hulptroepen ons al op te wachten om ons te helpen met uitstappen, koffers sjouwen en ons via – nieuw gemaakte – oprijbanen naar onze huisjes te brengen. ’s Morgens werden we gewekt door de brulapen die rondom in de bomen leefden; ook dat maak je niet iedere dag mee!

Vanuit de lodge hebben we meerdere boottochten gemaakt in de omringende nationale parken. Heel erg indrukwekkend was het zien uitkomen van jonge schildpadjes op het strand van de Caribische zee. Welgeteld 104 jongen liepen over onze voeten naar het water. Om ons dat te laten zien, waren de lokale hulptroepen met ons meegevaren en sleepte ze de rolstoelen wel 400 meter door het losse en rulle lavastrand. Ze waren dan ook kapot. Maar het was wel een van de vele hoogtepunten van deze reis.

Ook de natuur is hier geweldig; alle soorten bloemen, vogels, apen en andere dieren hebben we hier kunnen bekijken, schitterend. Vervolgens ging de reis naar de Arenal Vulkaan via zeer slechte wegen en af en toe stapvoets rijdend kwamen we bij ons hotel aan. We zagen de vulkaan in de wolken en konden hem zelfs ruiken. Zo nu en dan was er wel het gerommel van een uitbarsting te horen maar meer dan een rode gloed was er niet te zien.

Op een avond was er voor de liefhebbers een bustocht naar de top van de vulkaan waar de uitbarstingen wel te zien waren. Aan de voet van de vulkaan waren ‘hot-springs’ gelegen in een adembenemende tuin met warm waterbronnen, watervallen en op diverse niveau’s gelegen zwembaden. Schitterend! En ook daar hebben we allemaal – met hulp – van kunnen genieten.

Tot slot bezochten we een bloemenfarm waar hele mooie exotische bloemen gekweekt werden en waar we achter een trekker de farm rondgereden werden.
Ook hier was alles tot in de puntjes geregeld, bijvoorbeeld een oprijbaan voor rolstoelen om op de wagen te komen.
Ons laatste hotel in Tamerindo aan de Atlantische Oceaan was een oase van rust,  mooie zonsondergangen en lekker eten en drinken.

Na 3 dagen werden we weer afgehaald door onze gidsen en chauffeurs voor de lange reis naar San Jose. Over wegen die in Nederland direct afgesloten zouden worden, met gaten zo groot als een kruiwagen enkel voorzien van een tak met een plastic zak bereikte we ruim op tijd het vliegveld. Ook hier was alles tot in de puntjes geregeld.

Conclusie: Ook als MS patiënt kun je met aangepaste zorg via deze stichting nog heel veel van de wereld zien en meemaken. Een speciaal woord van dank voor de begeleiders Dave en Letty die deze reis tot een groot succes maakte. Ik wens u allen ook dit soort reizen toe.

J.M.H. ter Sluijsen

Waarom Gehandicaptenreizen?

Gehandicaptenreizen organiseert begeleide groepsreizen voor mensen met een licht lichamelijke beperking of niet-aangeboren hersenletsel. Klanten kiezen voor Gehandicaptenreizen, omdat:

Het reisaanbod varieert van avontuurlijke rondreis tot strandvakantie, op zowel Europese bestemmingen als ver daarbuiten.

Wij persoonlijk contact met onze reizigers onderhouden om er zeker van te zijn dat zij een reis kiezen die bij hen past.

Al onze reizen een uitdagend karakter hebben! Waar andere gehandicaptenorganisaties vaak uitgaan van de zorg tijdens een reis, gaat het bij Gehandicaptenreizen juist om het avontuur en de beleving. Zo normaal mogelijk op vakantie dus, maar wél met de mogelijkheid om een rolstoel of rollator mee te nemen.

Per reis gaan 10 tot 16 reisdeelnemers mee en twee of drie enthousiaste begeleiders. De begeleiders zijn er om alle letterlijke en figuurlijke drempels voor u weg te halen, om bij te dragen aan een gezellige sfeer en u een onvergetelijke reiservaring te bezorgen.

Doelgroep

Deelnemers aan de reizen van Gehandicaptenreizen zijn reislustigen tussen de 18 en 75 jaar met een licht lichamelijke beperking of niet-aangeboren hersenletsel. De reizen zijn geschikt voor mensen die niet ver kunnen lopen en/of gebruik maken van een hulpmiddel zoals rollator en rolstoel. Reizigers van Gehandicaptenreizen dienen ADL-zelfstandig te zijn of nemen iemand mee die hen hierbij assisteert. Ook gaan valide familie en vrienden voor de gezelligheid mee op reis.

Wij hopen U te ontmoeten op één van onze reizen!
Een uitgebreide beschrijving van de reizen is te vinden op onze website: www.gehandicaptenreizen.nl (niet meer online vindbaar)

Gepubliceerd op MSweb: 01-05-2006