Beleef de unieke attractie van het menselijk lichaam en reserveer op Corpusexperience.nl’. Dit spectaculaire belevingscentrum rond het menselijk lichaam is begin dit jaar door niemand minder dan de Koningin geopend. MSweb krijgt het verzoek om Corpus op toegankelijkheid te testen maar graag met een kleine rolstoel. Liesbeth Lubberts deed de test in haar kleine handbewogen rolstoel.
Door: Liesbeth Lubberts
Het Corpusgebouw van veraf gezien Ik maak voor mij en mijn man een afspraak met Corpus op een woensdag in september. Gelukkig heeft hij een vrije middag kunnen regelen. Ik rijd geen auto meer en ook de hele middag mijn rolstoel zelf rollen is me wat te zwaar. Volgens de site is Corpus “rolstoel toegankelijk”, zij het voor kleine rolstoelen. Ik ben door MSweb gevraagd om Corpus op rolstoeltoegankelijkheid te testen omdat mijn rolstoel precies de opgegeven maten van 90 x 75 cm heeft.
Al vanaf de snelweg zie ik het mooie gebouw in de vorm van een zittend mens. Helaas zijn er geen parkeerplaatsen voor gehandicapten bij de ingang, dus we rijden de parkeergarage in. Hier zijn wel aparte plaatsen. Er staat althans een bordje bij dat het een gehandicaptenparkeerplaats is. Die plekken zijn jammer genoeg niet breder dan de ‘gewone’ plekken.
Op het bordje staat dat rolstoelers via de hefbomen buitenom naar Corpus moeten. Ik probeer snel achter een wegrijdende auto aan te rijden, maar steeds gaat de slagboom al naar beneden voordat ik er voorbij ben. Dan ontdekken we gelukkig dat we ook op een knopje kunnen drukken om de slagboom omhoog te krijgen. De helling naar de straat is vrij steil, gelukkig kan mijn man me omhoog duwen.
De ingang bestaat uit een kleine, vrij snel draaiende draaideur. Daar durf ik niet zelf doorheen te rijden, de ruimte is te klein voor een rolstoel in combinatie met iemand die duwt. Mijn man loopt door de draaideur om de deur ernaast van binnenuit voor me te openen. Jammer dat de drempel niet is weggehaald maar het lukt me om binnen te komen.
Gierende zenuwen
Ondertussen gieren de zenuwen een beetje door mijn lijf. Ik heb echt geen flauw idee wat ons te wachten staat wat betreft bloed en ingewanden en andere enge dingen. Aan de kassa krijgen we onze toegangskaartjes en de dame vertelt waar we heen moeten als ons nummer wordt omgeroepen. In de grote hal staan stoeltjes en tafeltjes en stellingen met informatieboekjes. Er zijn toiletten, ook een toilet met een rolstoelsymbooltje. Ik vind de toiletruimte vrij klein. Het toilet is verhoogd en er zijn steunen aan de zijkanten van de toiletpot.
Als ons nummer wordt omgeroepen gaan we naar de aangewezen plek. Hier staan twee jongens, gekleed in identieke kleurige blouses. Ik ga er vanuit dat zij onze gidsen zijn. Maar nee, we krijgen een klein zwart kastje waar koptelefoons aan vastzitten. Eén van de jognens zegt dat ik mijn kastje eerst aan mijn man moet geven omdat hij met de roltrap langs de ‘activeermachine voor de zwarte kastjes’ moet. Ons groepje bestaat uit een ander echtpaar en ons. Ik ga ondertussen samen met één van de jongens in een piepklein liftje naar boven.
Koptelefoons
Als ons groepje weer compleet is wenst de jongen ons veel plezier en verdwijnt. We zetten onze koptelefoons op en worden door een stem rondgeleid langs levensechte, immens grote spieren van ik denk wel een meter doorsnede. We komen langs het maag- en darmstelsel, langs het hart en de longen. Er wordt een plastic baby geboren als we naar een film kijken met 3D-brilletjes op. We horen hoe de voortplanting in elkaar steekt. Vier keer moeten we via een soort plateaulift naar boven. Op één van die liften staan zoveel stoelen dat ik er niet tussen pas met mijn rolstoel. Terwijl ik probeer met wat doorduwen toch een plekje te krijgen, begint de dame die de lift bedient zonder mij iets te vragen aan mijn rolstoel te sjorren.
Vervolgens komen we in een heel grote mond via de keel. Daarna langs de neus , de ogen en de oren. Uiteindelijk komen we dan via een veel te steile oprit in de hersenen. Daar kunnen we op een plateau op een klein schermpje naar een filmpje kijken. Bij iedere stoel die er staat, staat een schermpje. Hoewel mijn rolstoel aan de minieme maten van Corpus voldoet, pas ik toch niet met mijn rolstoel tussen de stoelen. Ik heb dan ook geen eigen schermpje.
Als de rondleiding is afgelopen en ik weg wil rijden zit ik klem. Met behulp van mijn man en wat duw en trekwerk kom ik langs de stoelen en uiteindelijk via een té steile afrit in de grote ruimte waar je na afloop wat kunt eten en drinken. We besluiten zonder eten of drinken even van het uitzicht te genieten. We kunnen wel heel ver kijken, zo hoog als we zitten.
Irritant en beledigend
Dan gaan we met een grote lift naar beneden en rijd ik nog even langs de balie om te informeren hoe het zit met het kaartje dat we kregen toen we de parkeergarage inreden.. Het kaartje kost 5 euro. Omdat wij op uitnodiging Corpus hebben bezocht, ben ik niet van plan die 5 euro te betalen. Ik vraag dus aan de balie hoe we dan het beste kunnen handelen. Mijn man staat achter me in de folders te kijken. Hoewel hij nog geen woord heeft gesproken, begint de dame toch aan hém uit te leggen hoe we de parkeergarage uit moeten komen. Als ik haar erop wijs dat ík de vraag stelde, reageert ze lachend. Ze zegt dat ze aanneemt dat niet ik maar mijn man rijdt, zodat ze het beter aan hem kan uitleggen. Zoiets vind ik echt irritant, beledigend eigenlijk. Al met al gaan we niet met een fijn gevoel weg.
Op de site van Corpus staat dat ze rolstoeltoegankelijk zijn. De maten van de rolstoel staan er zelfs bij. De meeste mensen die in een rolstoel rijden hebben een grotere rolstoel dan ik maar zelfs vanuit mijn rolstoel gezien is Corpus niet bepaald toegankelijk te noemen. Bang ben ik inmiddels niet meer want de afbeeldingen zijn niet ‘griezelig’. Het menselijk lichaam wordt op een zodanige manier uitgelegd dat niemand daar nachtmerries van zal krijgen.
Tweede kans
Door miscommunicatie ben ik bij mijn eerste bezoek aan Corpus de manager misgelopen die mij alles wilde laten zien. Ik besluit Corpus een tweede kans te geven en maak een nieuwe afspraak. Als we aankomen houdt de dienstdoende manager de deur al voor ons open. We nemen kort wat kritiekpunten van mijn vorige bezoek door en krijgen dan weer het kastje met oortelefoon. Ik weer met de lift, mijn man met de twee kastjes via de trap, maken we dezelfde reis, met hetzelfde verhaal als de vorige keer.
Het verschil is dat het transport met de plateaulift met de fauteuils iets prettiger verloopt omdat ik nu zelf mijn stoel naar een iets minder krap plekje kan rijden. Het laatste onderdeel met de stoelen en schermen is ditmaal toegankelijk omdat de schermen verder van de stoelen zijn afgeschoven. Zonder moeite komen we in de ruimte waar je eten of drinken kan kopen. Aan tafel bespreken we de verschillen met het vorige bezoek. Ik stip aan dat ik me de vorige keer beledigd voelde door de dame die aan mijn man ging uitleggen hoe hij de garage moest uitrijden terwijl ik haar de vraag stelde. En ik begin over de dame bij de plateaulift die ongevraagd aan mijn stoel begon te sjorren. De manager belooft er wat mee te doen.
MeeS
Tot onze verbazing stelt de manager voor om met de lift naar de inforuimtes te gaan. Die hebben we de vorige keer helemaal niet gezien. Als je via de trap naar beneden gaat kom je er vanzelf maar met de lift zoef je er voorbij! Op maar liefst drie verdiepingen is een informatieruimte ingericht. Op de ene verdieping kan je proberen om zonder het te zien de juiste sleutel in het slot te steken. Ook is er een wereldkaart en het alfabet in braille. Op een andere verdieping staat een vetmeter en een fruitmeter en is er informatie over gezond eten. Twee dames spelen fanatiek een of ander balspel. Er staan fietsen met schermen waarop ‘verkeerd’ eten staat en hoe je dat ‘weg kan fietsen’. Je krijgt uitgelegd hoe medicijnen op de markt komen en hoe lang dit duurt.
Op weer een andere verdieping staat MeeS, een mannetje met lampjes die laten zien wat er mis kan gaan als je MS hebt. Dat vertelt althans de manager. Helaas is Mees op dit moment stuk. Bij MeeS staat een bordje van MSresearch.
De manager noteert mijn klachten, tips en suggesties. Volgens hem is een aantal zaken al in de planning, zoals parkeerplekken voor gehandicapten bij de ingang. Ik heb er na het tweede bezoek wel vertrouwen in dat Corpus binnenkort toegankelijk is voor KLEINE rolstoelen.
Meer informatie op corpusexperience.nl
Laatste nieuws
Overheid zoekt oplossing voor belastingnadeel Wajongers
25 november 2023
Nieuws | De overheid zoekt naar een oplossing voor het plotselinge belastingnadeel dat sommige mensen ondervinden die een uitkering hebben op grond van de Wet arbeidsongeschiktheidsvoorziening jonggehandicapten (Wajong).
Proef met eenvoudigere beoordeling Wia-uitkering
23 november 2023
Nieuws | Het Uitvoeringsinstituut Werknemersverzekeringen (UWV) gaat waarschijnlijk vanaf 1 juli 2024 een proef nemen met een versnelde beoordeling van uitkeringen in het kader van de wet Werk en inkomen naar arbeidsvermogen (Wia).
Mantelzorger die vakantie annuleert krijgt vaak geen vergoeding
18 november 2023
Nieuws | Mensen die een vakantie annuleren vanwege dringend te verlenen mantelzorg krijgen de kosten vaak niet vergoed van de reisverzekeraar. Zo is sinds 10 november 2023 te lezen op de website van Poliswijzer.