
Lichtpuntjes uit de coronacrisis
“Wat ik meeneem uit isolatie…”
Meer dan een jaar nadat het coronavirus onze levens op pauze zette, gloort er eindelijk licht aan het eind van de tunnel. De vaccinaties worden gezet en we komen hopelijk over niet al te lange tijd uit quarantaine. De periode van thuisisolatie was voor iedereen anders. En zo ook de manier waarop we de draad weer oppakken. Redacteuren Marijn de Vries en Marieke Oosterom vertellen hoe deze periode voor hen was en wat ze uit isolatie meenemen.
Marijn
Marijn (36 jaar) woont alleen in Amsterdam. Hij heeft RRMSRelapsing Remitting Multiple Sclerose (RRMS) is een vorm van MS, waarbij perioden met klachten worden afgewisseld door perioden van geheel of gedeeltelijk herstel. Meer... en gebruikt Gilenya. Hij woont dicht bij zijn werk, maar sinds maart 2020 (met het uitbreken van de pandemie in Nederland) werkt hij vanuit huis. Vrienden, familie en collega’s ziet hij nauwelijks, afgezien van zijn ouders. Contact met de buitenwereld gaat digitaal of telefonisch.
We werden totaal overvallen toen ruim een jaar geleden het coronavirus wereldwijd uitbrak. Opeens was het beter niet meer zomaar mensen te ontmoeten en moest alles zo goed en zo kwaad als het ging vanuit huis.
Hoewel ook ik verrast werd door het virus, wende ik al snel aan alles wat nu opeens ‘anders’ moest. Hoe dat kwam? Vanwege MS deed ik al veel dingen zoals volgens ‘het nieuwe normaal’ de bedoeling was. Ik heb beperkt energie en zaken als sociale contacten en reizen kosten mij veel energie. Doordat dit allemaal wegviel, kreeg ik meer gedaan op een dag. Dat voelde voor mij eigenlijk best fijn en vertrouwd.
Er zijn zeker dingen die ik mee wil nemen uit de coronacrisis, omdat ze aspecten van mijn leven makkelijker maken dan voor de pandemie.
Dit zijn ze:
Thuis is de basis
Met corona speelt mijn leven zich vooral thuis af, maar eigenlijk was dat vaak al zo vanwege mijn schommelende energieniveau. Tijdens de pandemie was dat ineens geen probleem meer. Iedereen moest thuis blijven en als je echt iets moest afspreken, deed je dat via telefoon of internet. Je mag niet naar buiten? Nee, je hoeft niet naar buiten.
-
Contact van fysiek naar digitaal
Dit punt vloeit voort uit het vorige: als je de deur niet uit kunt, maar je moet wel iets bespreken met familie, vrienden of collega’s, kan dat via internet. Het is zeker niet hetzelfde als mensen in het echt zien, maar het scheelt reistijd en energie. En dan te bedenken dat dit technisch al jaren kon, maar nu pas door de hele samenleving omarmd wordt.
-
Zelf je tijd indelen
Omdat alles vanuit huis gaat, kan ik flexibeler met mijn tijd omgaan. Lukt iets even niet door een arm, been of energie die het af laat weten, dan ontspan ik en ga ik later verder met waar ik mee bezig was.
Ik merk wel dat dagen erg op elkaar gaan lijken als je ‘altijd’ maar kan doen wat je wilt. Een goede week- of dagplanning helpt hierbij. Zo weet ik wat ik op een dag wil doen. Maar als iets niet lukt of ik er geen zin in heb, dan kan dat.
-
Blijf in beweging
Als de dagen een beetje een grijze waas worden, moet ik er even letterlijk of figuurlijk uit. Dit kan met een wandeling, maar ook binnen kun je uit die luie stoel komen. Ik doe zelf een paar keer per dag wat rekoefeningen en ik hoelahoep. Dit doorbreekt de sleur en ik maak dagen hiermee leuker en speelser.
-
Maak er een spelletje van
Niet iedereen heeft de luxe om vrij met zijn tijd om te gaan. Door van ‘klusjes’ een spelletje te maken, worden ze leuker om te doen. Bedenk uitdagingen voor jezelf, bedenk een sprookje bij het doen van de was of sorteer de boeken in de boekenkast op kleur. Niet onbelangrijk: beloon jezelf als je de opdracht voltooid hebt.
Marieke
Marieke (39 jaar) woont met haar man en twee kinderen (7 en 10 jaar oud) in Almere. Omdat hun nieuwe huis nog in aanbouw is, wonen ze sinds juli vorig jaar in het huis van haar schoonouders, die overwinteren in Spanje. Ze hebben een pup om de drukte en chaos compleet te maken. Marieke heeft RRMS en startte vlak voor de coronacrisis met Mavenclad.
Vanaf het moment dat het eerste coronageval in Nederland bekend werd, hebben wij de RIVM-richtlijnen strikt opgevolgd, en meer. Het grootste gedeelte van de tijd was ons hele gezin thuis. Hoogtepunt van drukte was toen er twee volwassen thuiswerkers, twee jonge kinderen die niet naar school mochten en twee pensionado’s continu onder één dak waren. Het was gezellig maar soms ook best pittig. Nu er weer meer kan en mag, maak ik de balans op. Wat zijn de goede dingen die ik meeneem uit isolatie?
Hier komen ze:
Aandacht voor de kinderen
Ik ben niet in de wieg gelegd voor het onderwijs. Thuisonderwijs slokte al mijn energie en tijd op. Maar ik leerde in die periode mijn kinderen ook beter kennen. Het was bevredigend om ze dingen bij te kunnen brengen. Toen de jongste na twee dagen opdreunen de maanden van het jaar kende, waren we samen trots. Laten we oog houden voor dit soort kleine overwinningen.
-
Me-time moet je pakken
De periode dat we hele dagen op elkaars lip zaten, waren het zwaarst. Iedereen heeft het nodig af en toe alleen te zijn. Pak die ruimte en claim tijd voor jezelf. Als dat thuis even niet lukte dan ging ik naar buiten. Wandelen, hardlopen, fietsen, op een bankje zitten… een half uurtje maakt al verschil.
-
Genieten van uitstapjes
Wat missen we het om eropuit te gaan! Naar de kroeg, uit eten, naar vrienden, festivals… als het echt niet kan, missen we het des te meer. Laten we er extra van genieten als het wel weer kan. Koester ook de kleine uitstapjes zoals een kop koffie in de stad.
-
Nieuwe dingen doen
Of we het nou wilden of niet, het afgelopen jaar hebben we patronen moeten doorbreken en zaken anders moeten aanpakken. Zoom-vergaderingen, buiten sporten, online boodschappen doen. In het begin was dat wennen maar we kregen het snel genoeg onder de knie en het heeft ons leven blijvend verrijkt en makkelijker gemaakt. Hopelijk blijven we ook straks denken in nieuwe oplossingen.
-
Een beter toekomstperspectief
Als er één ding is waarvan ik hoop dat we het allemaal meenemen uit deze crisis, dan is het bereid zijn offers te maken voor een betere toekomst. We zullen ons leven drastisch moeten aanpassen om een nieuwe pandemie te voorkomen of dan toch uit te stellen. Hier moeten concrete plannen voor komen.
We zagen in de hoogtijdagen van het thuiswerken dat de files verdwenen. Het kan dus wel! Structureel thuiswerken draagt bij aan een beter milieu en het maakt de arbeidsmarkt inclusiever. Mensen met een beperking die niet (fulltime) op locatie kunnen werken kunnen weer deelnemen aan het werkende leven. Daar wordt iedereen beter van.
Dit bericht heeft 0 reacties