Emigreren

Blog Femke

De eerste gast-blog is van Femke Verhoef. In 2019 kreeg Femke na 7 maanden onzekerheid tijdens een second opinion de diagnose RRMSRelapsing Remitting Multiple Sclerose (RRMS) is een vorm van MS, waarbij perioden met klachten worden afgewisseld door perioden van geheel of gedeeltelijk herstel. Meer... te horen. Ze heeft haar eigen blog, plaatst door haar gevonden afbeeldingen op pinterest en schrijft haar verhalen soms op andere platformen. Ze emigreert in 2020 naar België.

Emigreren

Hoi!

Ik ben Femke, momenteel 33 jaar, geboren en getogen in Friesland, gewoond in Groningen en sinds augustus 2020 voor de liefde geëmigreerd naar België.

In april 2019 kreeg ik na 7 maanden onzekerheid tijdens een second opinion de diagnose RRMS . De hele weg naar de diagnose was zo stressvol en zo frustrerend dat ik in die tijd een blog ben begonnen.

Eigenlijk eerst alleen voor mezelf zodat ik alles van me af kon schrijven, alleen bleken er veel lotgenoten te zijn die steun vonden aan mijn verhalen. Zodoende ben ik ermee door gegaan en hoop ik op deze manier nog steeds steun te kunnen bieden aan mensen die hetzelfde meemaken.

Stress

Ik woon nu bijna 1,5 maand samen in het pittoreske dorpje Zandvliet te Antwerpen en hoewel het enorm wennen was (en is soms) ben ik blij dat het emigreren erop zit. Vanaf het moment dat we besloten samen te gaan wonen en ik dus de stap zette om te gaan emigreren naar België heb ik eigenlijk bewust en onbewust veel stress en spanningen gehad.

Drie maanden lang dingen regelen had soms een heel slecht effect op mijn MS. Dit uitte zich voornamelijk in nog ergere vermoeidheid, zware benen en zenuwpijn in mijn knieëen.

Naast dit alles waren mijn flushings enorm. Voor de niet kenners: normaliter is een flushFlushing(s)'  opvliegers en blozen. Deze aanvallen kunnen kort duren, maar ook enkele uren aanhouden. Opwinding, inspanning, alcoholgebruik en sommige voedingsmiddelen kunnen aanvallen uitlokken. Meer... een halfuur even knalrood zijn en voelen alsof je in de fik staat. Doe dit maal 10 en je weet ongeveer hoe ze bij mij waren. Het is alsof mijn lichaam wordt gestraft als ik teveel doe. Dat… of het is gewoon een friendly reminder van mijn lichaam zelf, kan ook.

Mijn nieuwe baan is top, afgezien van het feit dat ik elke ochtend om 5:15u mijn wekker heb staan. Kwart. Over. Vijf.

Dit maakt dat ik bij thuiskomst kapot ben en er niet zoveel meer met me is aan te vangen doordeweeks. In het weekend pak ik mijn welverdiende rust door uit te slapen en rustig aan te doen, dit helpt gelukkig wel (wat ook helpt is een partner die van koken houdt en begrip heeft voor mijn toestand ).

Het vroege opstaan is wel een behoorlijk grote motivatie voor het halen van mijn rijbewijs. Het theorieboek heb ik al in huis en ik kan niet wachten tot ik in plaats van 1,5 uur maar 25 minuten onderweg zal zijn.

En dan die corona … ik werk in een ziekenhuis en het komt nu dusdanig dichtbij dat ik me voor het eerst sinds deze corona-ellende toch wel zorgen begin te maken. Het is een heel eng idee dat een deur verder (uiteraard wel in isolatie) besmette patiënten liggen.

Als er weer een lockdown komt zal ik hoe dan ook weer aan het werk moeten aangezien wij een afdeling zijn die niet dicht kan (dialyse). Het is me allemaal wat en ik hoop heel erg dat dit virus ooit de kop ingedrukt gaat worden.

Voor ik ging verhuizen heb ik in Groningen nog een MRI gehad en de uitslag was positief; geen nieuwe laesies en ook geen actieve. Stabiel dus, dat horen we graag! Hier in België heb ik mijn neurologe al ontmoet en is er bloed afgenomen in verband met mijn Tecfidera gebruik. Alles was goed behalve mijn vitamine D. Deze is weer veel te laag en dus moet ik nu in de wintermaanden weer vitamine D capsules slikken.

Wat een verhaal hè? Jullie zijn in ieder geval weer up to date!

Femke

Deze berichten vind je misschien ook interessant…

• Emigreren naar Duitsland – MSweb forum
• Caribbean time, blog van Ania
• Emigreren? Consequentie voor het leven en de zorg op het forum