Achtbaan

Blog Nel

Oh jongens en meisjes, wat een achtbaan is dit! Een week lijkt wel een maand te duren. Zoveel gebeurt er, zoveel stress soms. En stress kleurt alles. Vermoeidheid ook.

3 Huizen

We hebben 2 huizen te verkopen en 1 te kopen. Het is maar goed dat ik niet werk, zodat ik tijd heb om alles te regelen. Ik kan dan wel geen dozen inpakken, geen waterleiding aanleggen (die zijn uit de boerderij gestolen door koperdieven), bijna alles wat een verhuizing is kan ik niet, maar ik ben wel Het Grote Brein achter de hele operatie!

Informatie vergaren, opties verzamelen, hard nadenken, afspreken, tijdlijn bijwerken, agenda bijwerken, werkboek bijwerken. Overleggen met H., met verhuizers, met de liftmonteur, met de Rentmeester, met de boktorbestrijder, met nog 20 anderen. Flexibel zijn en zo nodig de hele planning weer omgooien. Voor me uit staren, in slaap vallen. Er is dus veel te regelen en dat kan ik. Totdat er een tegenvaller komt waardoor we geen geld kunnen lenen.

Erfpacht

Het zit zo: voor de aankoop van de boerderij hebben we geen lening nodig, mijn huis in de Randstad brengt genoeg op. Wel voor verbouwingen. Op de grond onder de boerderij zit Erfpacht. We huren eigenlijk de grond van het Landgoed, dat wordt bestuurd door een Rentmeester. In de Erfpachtvoorwaarden staat iets waar de meeste banken bang van worden. Onze financieel adviseur werpt een berg twijfel op. “Zou je niet beter een ander huis in die regio kopen?”

En daar kan ik niet tegen. Ik kan niet tegen het idee dat ik in geldnood kom te zitten. Ik wil voldoende te besteden hebben, het gevoel hebben dat ik af en toe iets leuks kan doen. Er kan tenslotte al zo veel niet. We gaan verder zoeken naar een bank die iets flexibeler is. Toen we aan dit avontuur begonnen hebben we ons afgevraagd: hoe zorgen we ervoor dat we dit volhouden? Wat zijn onze valkuilen? Hoe zorgen we goed voor onszelf en elkaar? De antwoorden voorkomen niet dat er soms iets dreigt te ontsporen, maar tot nu toe hebben we dat op tijd in de gaten.

Rolstoel

Hoe zal het gaan met mijn huidige rolstoel? Ik heb een paar jaar geleden vreselijke verhalen gelezen dat je een rolstoel moet inleveren in je oude woonplaats en dan nog geen nieuwe hebt. Dat kan bij mij natuurlijk niet. Toch ben ik er niet gerust op. De Gemeente Overbetuwe, waar we gaan wonen, heeft op de site staan dat je je hulpmiddel gewoon mee mag nemen bij verhuizing. Het wordt overgenomen door hun leverancier. Dat had ik niet verwacht!

Twee hekjes

Gelukkig hadden we een half jaar geleden een paar dagen een huisje geboekt. Even niet met de huizen bezig, even rust in ons hoofd. We kunnen heerlijk wandelen in de bossen eromheen. Totdat we bij een obstakel komen dat ik nog nooit had gezien. Een draaihek om te voorkomen dat fietsers erdoorheen gaan. Maar een gemene waar ik echt niet tussendoor kan. Denk denk. Pling! Als ik mijn zitting maximaal achterover zet en de rugleuning dan nóg verder ben ik helemaal horizontaal. En dan kan ik er nét onderdoor. Verderop staat weer zo’n hek met aan weerszijde een houten paal met prikkeldraad. Die paal kon H. gewoon uit de grond trekken en dat maakte een brede doorgang. We hebben hierom zo’n plezier gehad. Life hacks*!

*Alles wat op een slimme onconventionele manier een probleem oplost.