Opgeladen

Blog Lisette

Nooit gedacht dat mijn scooter zo belangrijk voor me zou worden, het biedt zoveel vrijheid! Tweemaal per week rijd ik in mijn rolstoel, op de scooter naar de fysiotherapie en als ik dat zou willen, kan ik onderweg ook nog even stoppen bij die leuke bloemenzaak.

Helaas diende zich afgelopen winter een probleem aan. Na een ritje naar de fysio, heen en terug nog geen zes kilometer, was de accu leeg. Even dacht ik dat het aan het koude weer lag want dan presteren accu’s minder, maar zo weinig? Inmiddels is het niet meer zo koud en zouden de accu’s dus weer op volle sterkte moeten werken, maar nog steeds zijn ze na vijf kilometer bijna leeg. Na een telefoontje met de leverancier, kwam een monteur kijken, controleerde de accu’s en stelde mij ‘gerust’: met de accu’s was niets mis.

Het was helemaal geen geruststelling, want de actieradius was er geen meter mee opgeschoten. Opnieuw gebeld, ditmaal werd mijn scooter meegenomen naar de werkplaats waar ze de accu’s goed zouden doormeten. Tot mijn grote opluchting brachten ze hem dezelfde dag alweer terug. Er bleek niets mis met de accu’s, maar ze hadden de ketting gespannen waarmee ze het probleem van dat rare geluid hadden opgelost. Rare geluid? Er was nooit een raar geluid geweest. In de ijdele hoop dat de accu’s niet meer zo snel zouden leeglopen door de juiste kettingspanning, reed ik naar de fysio.

Opnieuw redde de scooter het net tot aan huis, weer belde ik met de leverancier. De monteur had weliswaar nieuwe accu’s bij zich, maar na doormeting bleken de oude nog goed te zijn. Ik had een déjà vu. De scooter zal weer naar de werkplaats worden gebracht, daar hebben ze namelijk betere apparatuur om mijn accu’s door te meten.

Kennelijk ben ik de enige die inmiddels denkt dat het misschien níet aan de accu’s ligt.

Lisette