Hete test

Blog Lisette: Hete test

Het is duidelijk dat ik een keelontsteking heb, tenminste voor mij. De thuiszorg vindt mijn keelklachten verdacht en volgens protocol komen ze alleen nog langs voor de beslist noodzakelijke zorg. Mijn haar wassen hoort daar kennelijk niet bij. Wat mij betreft ligt dat toch anders, maar protesteren heeft geen zin en dus laat ik me testen op corona.

Dankzij de tv-beelden vrees ik dat er met een lange staaf achter in mijn keel geschraapt zal worden totdat ik ga kokhalzen en door een stokje in mijn neus te steken zal het vast enorm gaan bloeden.

De opgegeven testlocatie is de parkeerplaats achter het GGD-gebouw. Het is bloedheet en ik zit zonder enige bescherming op mijn scoot in de brandende zon. Ik ben niet de enige die zonder auto is gekomen, maar wel de enige met een grote en onhandige rolstoel-scootmobiel.

Op de parkeerplaats staan verschillende witte tenten opgesteld en uit die tenten zie ik grote luchtpijpen komen: de tenten hebben airconditioning! Op slag slaan mijn licht lugubere verwachtingen om in dagdromen over een heerlijk koele tent waar ze frisse stokjes als ijsjes in mijn keel gaan steken.

Een ‘regelaar’ wijst de mensen waar ze hun auto moeten parkeren en in welke tent ze vervolgens moeten zijn voor de test. Het zweet gutst in straaltjes over mijn rug en terwijl ik niet probeer te denken aan die verzengende hitte, vertelt de regelaar me dat ik maar gewoon naar tent 5 moet rijden en daar verder geholpen zal worden.

Voor tent 5 staat inderdaad een jongeman op mij te wachten. Om het voor mij niet te moeilijk te maken, is besloten dat ik het best op mijn scoot kan blijven zitten en dat hij buíten de test bij me af zal nemen.

Ik mag de tent niet in.

Foto: Bram Petraeus