
Teleurgesteld
Dit keer een totaal andere blog dan anders. Ik zit er even een beetje doorheen. Ik heb het er echt heel moeilijk mee dat ik nu hier in Nieuw Unicum woon. Volgens mij heb ik al eens benoemd dat als ik eerder had geweten wat ik nu weet, dat ik misschien andere keuzes had gemaakt.
Ik woonde met Joachim in een volledig aangepast appartement met 24/7 zorg op afroep. Het was er erg mooi en groot. Als ik wilde kon ik iedere dag douchen. Zes maanden geleden ben ik naar Nieuw Unicum verhuisd.
Ik dacht…
Ik dacht dus dat ik mijn handbewogen en mijn elektrische rolstoel, die ik via de WMO in Wassenaar had, mocht behouden omdat ze deze zouden overnemen. Inmiddels is het probleem met de handbewogen rolstoel door mijzelf opgelost. Maar de elektrische rolstoel die ik in gebruik heb die moet ik inruilen voor een elektrische rolstoel die van een iets mindere kwaliteit is.
Ik dacht dat ik nu ook een spoel-droogsysteem op mijn toilet zou krijgen, dit blijkt gewoon onmogelijk te zijn,
Ik dacht dat ik in ieder weekend naar Wassenaar kon. Maar omdat ik zorg nodig heb en dit moet worden ingekocht mag ik twee weekenden per maand naar huis.
Ik dacht dat Joachim heel veel meer ondersteuning zou krijgen. We hebben nu wel kunnen regelen dat we gesprekken hebben met de maatschappelijk werker.
Ik dacht dat er meer mensen op visite zouden komen en dat valt me vooral best zwaar.
Er zijn een paar mensen wel op visite geweest, maar ik woon hier nu een half jaar. 182 dagen, 26 weekenden, en ik had echt wel gedacht en gehoopt dat er iets vaker iemand zou komen.
Overleven
Gelukkig kan ik tegelijkertijd heel dankbaar zijn, want de mensen hier zijn lief en de omgeving is echt heel erg mooi.
Ik onderneem vrij veel en ik neem vaak mensen op sleeptouw naar bepaalde dagactiviteiten of lekker naar buiten of gewoon een bakkie doen op de Brinck. En zo kan ik mezelf goed afleiden. Maar eigenlijk ben ik nu dus vooral bezig met mezelf afleiden en overleven.
Af en toe mag ik met de psycholoog praten en ik hoop dat zij mij kan leren met alles om te gaan. Want er is echt geen weg terug.
Trots
Er is nog iets anders en dat is van een heel andere grootte. Begin van dit jaar kregen we te horen dat mijn schoonzusje ernstig ziek is. Als er twee mensen op de wereld zijn die dankbaar en positief zijn, dan zijn het wel mijn broertje en zijn vrouw. Ik ben heel trots op die twee!
Fotografie: Ali Huisman
Lies, je bent een topper!
Praat straks graag met je door xxx
Inmiddels heb ik je al gespot!
Hallo goedenmorgen Lies,jeetje ja je weet van mij en ik van jou.allemaal niet leuk,wij komen binnen kort en ik verheug me er op dat ik je weer kan zien,tot snel.dag lieverd.
Ik begrijp je heel goed.
Mijn man woont er ook.
En helaas zijn er inderdaad veel dingen veranderd.
Zorg inkopen voor een weekend naar huis is niet eenvoudig. Want je pgb zit als het ware in Nieuw Unicum.
Psychische ondersteuning schiet ook beste te kort. Zowel voor de bewoner als de partner.
De rolstoelen die worden verstrekt, zijn bij a allemaal van Puma. Het bedrijf dat de stoelen inkoopt en onderhoudt heeft een contract met die leverancier en verdient daar goed aan. Terwijl ze lang niet alle kennis over de stoelen in huis hebben. Problemen met de stoel moeten vaak extern worden opgelost en dat gaat niet bepaald vlot. Dat is echt een enorme irritatiefactor.
Zo zijn er nog wel een aantal dingen…
Maar de omgeving en het grootste gedeelte van de zorg is wel erg fijn.
Beste Lies,
Wat jammer dat dit gevoel nu naar boven komt, en verwachtingen niet waargemaakt kunnen worden.
Ik kan mij voorstellen dat er behoefte is aan bezoek. Komt zo het idee bij mij op dat er misschien een soort van “Maatjes” iets zou kunnen worden georganiseerd. Ik zou mij zo kunnen voortellen dat meer bewoners binnen Nieuw Unicum tegenaan lopen en behoefte hebben aan bezoek.
groet, Eric Wirken
❤️
Hoi Lieverd,
De afgelopen periode hier veel gebeurd waardoor het nog niet is gelukt om te komen kijken op je nieuwe stekkie. Maar dat ga ik echt snel in gang zetten nu. En dan ook alvast vooruit plannen zodat we ook wat hebben om naar uit te kijken!
Liefs van je Arnhemse en Oosterbeekse fans, want Desiree is ook onlangs verhuisd en heeft nu een eigen stekkie in Oosterbeek.