
Finito
Waar ik zes jaar geleden op aanraden van de fysiotherapeut steeds grotere rondes achter de kinderwagen liep om te werken aan mijn conditie, voelt het nu alsof ik aan het laatste restje van mijn benen ben begonnen. De twee rakkers vervreemden zich van mijn lijf. Ze functioneren op eigen houtje.
Mijn knieholtes lijken ongevraagd een beuk te krijgen als ze plots doorknikken. Mijn voeten lijken enkel nog materiaal om mijn schoenen mee te vullen. Ze geven me geen precieze informatie meer. Ze slepen over stenen, schrikken van vloerbedekking of stoten zich tegen drempels. Of het hele zooitje van knie, voet en been functioneert gewoonweg niet. Het schakelt zichzelf uit. Alsof de stekker eruit getrokken wordt. Ik zit erbij en kijk ernaar.
Soms bekruipt me een angstig gevoel dat ik mijn laatste restje benen voor altijd heb opgebruikt. Dat dit het was. Dat het fragiele lijntje informatie op mijn zenuwbanen voorgoed is doorgeknipt. Dat ik er vanaf dat moment niet meer op kan staan en niet meer mee kan lopen: Schluss! Finito!
En dan stel ik me voor dat mijn laatste stappen heel onbenullig waren geweest. Dat ik met mijn allerlaatste gesukkel op die twee stelten naar een prullenbak liep om een zakdoek weg te gooien, of naar het aanrecht om een vaatdoek te pakken.
Het doet me denken aan de eerste pasjes van mijn zoontje toen hij dertien maanden oud was. Ook onbenullig. Waggelend van bijzettafeltje naar deurpost, botsend tegen keukenkastjes, struikelend over de rand van het vloerkleed.
Nu zijn de rollen omgedraaid. Zijn buggy is mijn rolstoel. En waar ik hem dapper voortduwde met de hoop op een betere conditie duwt hij mij nu voort. Zijn vader wegwuivend: ‘Ik wil mama duwen!’
Dat ik zes jaar geleden nog in staat was om op en neer te lopen naar de supermarkt of de brievenbus, daar heeft hij geen benul van. Maar het was wel zo. Krampachtig hield ik me vast aan de wagen waarin een tevreden snoetje me aankeek of lag te slapen. Het zijn herinneringen aan de meest (on)benullige verplaatsingen van mijn leven.
Ilse
Foto: Maxim Wermuth
Dit bericht heeft 0 reacties