Draaiorgel

Vanuit ons huis hoorden we een fanfare-achtige versie van Jingle Bells. We schoten onze jassen aan en gingen kijken. In de wijk bleek een draaiorgel rond te rijden. Traag trok het gevaarte door de straten terwijl de ene na de andere kersthit uit de houten pijpen schalde.

We staarden naar drie marionetten, gekleed in kauwgombalkleuren. De drie dames, druipend van de regen, hielden stokjes vast waarmee ze keurig in de maat van Driving home for Christmas op gouden belletjes tikten.

De grijze straten, de kale bomen, de regen en dan het bombastische vertier. Of het nou treurig of troostend was, ik was de orgeldraaier dankbaar. Zijn komst naar onze wijk had onze dag een vrolijk duwtje gegeven.

Net zoals een verloren mondkapje dat ik onlangs zag bungelen aan de tak van een hulst. Het waaide zo onbezorgd heen en weer in de wind. Of gisteren nog, een groep ganzen in een formatie van vijftig, hoog in de lucht. Ik kon ze tellen toen een grijs wolkendek even verschoof. Of de limited edition kersthagelslag die mijn boterham versierde met witte sterretjes.

Ook 2021 zal de orgeldraaiers, ganzen en sterretjes weer hard nodig hebben.

Morgen gaat het oude jaar er vandoor om plaats te maken voor het nieuwe. Met nieuwe weken, nieuwe dagen, nieuwe kansen, nieuwe vragen, nieuw verdriet en nieuw plezier, nieuwe dingen, nieuwe mensen, nieuwe dromen, nieuwe wensen, nieuw geluk en misschien nieuw gevaar. Vanaf overmorgen: een gloednieuw jaar!

Ilse

Met dank aan ‘Het nieuwe jaar’ van Jeroen Schipper, ga lekker luisteren naar dat opbeurende lied.

Fotografie: Maxim Wermuth