Heerlijk, we hebben afgesproken dat we extra tijd met de kinderen gaan inplannen door met hen individueel een leuk reisje tussendoor te gaan doen. De kids mochten zelf kiezen met wie ze wat willen gaan doen. Dario gaat met John een paar daagjes weg naar een formule 1 race. Nee, dat zou Dario ook niet met mij moeten doen en ja, zij gaan zeker veel lol hebben samen. Ik ben maar wat trots dat hij dit met zijn vader wil ondernemen.
Quirine gaat met mij weg en ik verheug me enorm hierop. Nu breekt de tijd aan van plannen. Het regelen hebben we aan de kinderen overgelaten; zij kennen het budget en mogen kiezen waar de reis naartoe gaat.
Quirine en ik hebben al aangegeven wanneer we willen gaan en ik merk dat ik daar een beetje nerveus van word. De tijd komt dichterbij en moet er niet wat geregeld gaan worden?
Waar willen we precies heen en zijn er geschikte vluchten? Hoe is de transfer van en naar het hotel geregeld? Moet er geen hotelkamer geboekt worden? Wat kunnen we daar allemaal doen en bekijken en wanneer? Hoe is de drukte, de temperatuur? Waar kunnen we eten? Wat voor vervoer hebben we daar en wat moeten we daar voor regelen?
Duizend en één vragen die voor mij oh zo normaal zijn voor we op vakantie gaan. Duizend en één dingen die allemaal veel voorbereiding vergen om niet ter plaatse teleurgesteld te worden. Het is zo’n automatisme van mij geworden om direct te schakelen en te gaan regelen, informeren en organiseren. Om van tevoren alles al te hebben gecheckt.
‘Mama dat hoeft niet. We gaan met ons tweeën. We kunnen in ieder hotel en vlak voor we vertrekken kunnen we nog iets boeken; er zijn niet maar één of twee kamers geschikt, we kunnen zelfs naar aanbiedingen kijken’, aldus Quirine. Dat ken ik zeker niet.
De transfer komt wel goed. Bussen, treinen, taxi’s, geen probleem. We hoeven niet te kijken of een taxi wel de rolstoel en onze koffers kan vervoeren. We hoeven geen rekening te houden met prikkels die te veel zijn en zeker niet of een bus wel toegankelijk is.
Kijken wat er allemaal te doen is en of het mogelijk is? Alles is mogelijk als wij het willen. Dat dringt nog niet echt tot me door. Nog even en dan gaan wij dus met z’n tweeën. Lissabon gaat het worden. Ik realiseer me dat ik het niet meer gewend ben om dingen zomaar te doen en dat dit wel erg relaxed is. Voor anderen is dat zo gewoon. Ik ga hier van genieten, dat is zeker.
Daarna gaan John en ik ook nog naar familie in Texas. Daar ben ik samen met mijn nicht al van alles voor aan het bekijken en regelen. Op beide reizen verheug ik me en ik kijk er enorm naar uit; maar wat is het een contrast. Ik ben echter blij dat ik de mogelijkheid heb om beide te mogen en kunnen doen.
fotografie: Ilona Hameleers
Laatste nieuws
Week van de Toegankelijkheid
3 oktober 2023
Nieuws | Tot en met zaterdag 7 oktober 2023 is het weer de Week van de Toegankelijkheid. De bedoeling van deze jaarlijkse zesdaagse is, de aandacht erop te vestigen dat op het gebied van toegankelijkheid nog veel te verbeteren valt, vooral voor mensen met een fysieke beperking.
Afscheid van twee MS-experts: Chris Polman en Paul van der Valk
30 september 2023
Nieuws | Het Amsterdam Universitair Medisch Centrum (UMC) heeft afscheid genomen van twee gerenommeerde MS-experts: neuroloog professor dr. Chris Polman en patholoog professor dr. Paul van der Valk.
Nieuwe Europese gehandicaptenkaarten
29 september 2023
Nieuws | De Europese Commissie werkt aan een nieuwe Europese gehandicaptenkaart en een nieuwe Europese parkeerkaart. Die moeten geldig worden in alle – nu – 27 landen van de Europese Unie (EU).