Nieuw

Blog Geert Jan

Nieuw

‘En dan leven we alweer in 2021.’ Het jaartal is door mij uiteraard veranderd, de rest niet. Wanneer het was weet ik niet meer, maar al eerder begon een bijdrage van mij aan MSweb met dezelfde woorden.

Persoonlijk vind ik dat dit stukje zelfplagiaat wel moet kunnen, want de verdere inhoud van de blog nam destijds een totaal andere wending. Dat kan ook niet anders, want enige overeenkomst met de Corona-realiteit is gewoonweg onmogelijk. Waren de afgelopen 10 maanden al niet te voorspellen, dat zal voorlopig wel zo blijven. De enige zekerheid is de onzekerheid. Het hebben van voornemens is normaal gesproken al een riskante bezigheid, nu helemaal.

Zelf maak ik nooit dergelijke afspraken met mezelf. Dit is uit een soort van zelfbescherming. Wel zorg ik voor plannetjes voor het komende jaar. Tot zo’n 300 dagen geleden waren dat voor 2020 het maken van een vakantiereis naar Oostenrijk en een aantal bezoekjes aan theater of concert. De vakantie naar Oostenrijk werd omgezet in een volgens mij minstens zo gave week op Texel. Hoewel ik deze vergelijking nooit zal kunnen bewijzen is. Mijn culturele uitjes zijn, behalve twee onmiddellijke annuleringen, vooruitgeschoven, nogmaals vooruitgeschoven en nog een keer.

Het afgelopen jaar heeft mij trouwens wel kennis laten maken met nieuwe mogelijkheden om mijn wereld, ook in deze dagen, te vergroten. Uitleg volgt! De laatste jaren is er veel aandacht voor domotica, ook bij mij. Hieronder vallen alle technieken om een zo zelfstandig mogelijk leven te behouden. Thuis, maar wat mij betreft ook buiten de deur. Tot nu toe zijn dat in mijn geval de rolstoel zelf, omgevingsbesturing, spraakversterker en de laptop met de digitale wereld daarachter. Het is mij inmiddels meer dan duidelijk dat naast bovenstaande, het aandeel domotica in mijn bestaan nog flink uitgebreid zou kunnen worden. Al ben ik tevreden met hoe het gaat.

De kwaliteit van leven heb ik niet meer volledig zelf in de hand. Dat de technologie mijn leven zou overnemen had ik voorheen nooit kunnen bedenken. Desinteresse en onkunde op technisch en digitaal gebied. De impact van de technologie wordt in mijn geval duidelijk als de rolstoel of de computer kuren vertonen of erger, defect zijn. Noem het gerust dramatisch! Bij afwezigheid van de rolstoel, dus kinbesturing, kan ik mijn laptop niet bedienen. Andersom voel ik mij net zo behoorlijk onthand. Iets met de kip of het ei.

Anno nu heeft mijn laptop een centrale rol in mijn bestaan. Mijn eigenheid probeer ik daarboven te plaatsen, dat verplicht ik aan mijzelf. De fase dat ik met enige gêne moest toegeven dat ik veel achter de laptop zit, heb ik achter mij kunnen laten. Sterker nog: de digitale wereld is zo vervlochten met de huidige samenleving, dat ontkenning gewoonweg niet mogelijk is.

Waarschijnlijk ben ik niet de enige, maar nieuw was voor mij dat ik het afgelopen jaar gebruik moest gaan maken van online vergaderen en beeldbellen. Of is dat hetzelfde? Middels Zoom of Teams met anderen vergaderen, overleggen of gewoon bijkletsen. Neem de gezellige MSweb-borrel. Het is geweldig, want het biedt gemak, comfort en ontspanning. Wat mij betreft houden we dit erin.

Hoewel, er gaat niets boven ècht menselijk contact.

Geert Jan

Fotografie: Ali Huisman