
(Blog Geert Jan)
Stel, ik zou weer eens naar het Rijks willen gaan, dan snapt waarschijnlijk iedereen waar ik het over heb. Zo ook als ik over het Wad praat. Onvolledige woorden, oftewel termen, maar overduidelijk wat er wordt bedoeld. De Bios, de Mac, Insta, Appie, het Net, de Rabo.
Daarentegen, als ik verkondig dit jaar weer naar het eiland te willen gaan, roept dat gefronste wenkbrauwen op. Een eiland kan nou eenmaal overal liggen, terwijl hét eiland als naamgeving van alles kan omvatten: een boek, een winkelcentrum, een speeltuin. Binnen mijn wereld is er slechts één ‘eiland’ en ook maar één Bea. Bea? Vaag!
Al 12 jaar begeef ik mij in een kring waar het gebruik van termen gangbaar is. Loef, Bakboord, Ree, Draaigijp, de Bertus, de Eduard. In 2008 ging ik naar Robinson Crusoe, een eiland op de Loosdrechtse plassen.
Het leek trouwens dat ik mij daar aan een verslaving blootstelde. Andere deelnemers vertelden al voor de 5e, 10e of 30e keer op het eiland te komen. Over vooroordelen gesproken, ik herinner mij het behoorlijk kortzichtig te vinden, jezelf nogal beperkend, als mensen jaarlijks naar dezelfde locatie gaan voor een vakantie. Negen jaar later kwam ik daar voor de 10e keer. Het buiten zijn, het grenzen verleggen, wat was het hier gaaf. En dat ondanks mijn MS.
Ik hoorde daar over de Bea of de Lut. De wat? De Beatrix of de Lutgerdina, de twee andere accommodaties van Stichting Sailwise. ‘Daar lijkt mij dus niets aan.’ Ik hoor het mijzelf nog denken. Op het eiland kan je tenminste nog kiezen uit verschillende boten, je eigen gang gaan. De Lut of de Bea hebben natuurlijk weinig mogelijkheden. Trouwens, mijn elektrische rolstoel zal daar ook wel ongeschikt voor zijn.
Totdat ik vier jaar geleden met een schrijfwedstrijd een verblijf op de Lut won. Behoorlijk bevooroordeeld vertrok ik naar Enkhuizen om drie dagen later compleet gebrainwashed terug te keren. Wat was dat geweldig! Er is nog zoveel mogelijk! Met het met mijn kin sturen van deze kolos misschien wel als climax. Wederom ondanks mijn MS. Akkoord, riant is anders. De beperkte ruimte in de verschillende cabines was wel een dingetje. Maar de combinatie van niet negatief denken en nog positievere herinneringen maakte dat ik mij ook voor dit jaar weer aanmeldde. Dan maar het verstand op nul zetten bij toiletgang, douchen of het in en uit bed gaan.
Onder haar vlag maakt het Nationaal MS fonds ook gebruik van de locaties van Sailwise. Er worden mogelijkheden gecreëerd om samen met lotgenoten enkele dagen op en om het water te zijn. Toen helaas de Lut al was volgeboekt, maar de Bea nog niet, koos ik daar maar voor. De Bea ligt in Elahuizen aan de Fluessen, Súdwest-Fryslân en is een grote catamaran. Het leek mij nauwelijks uitdagend, nogal passief. Slapen doen deelnemers aan wal en overdag gaat men gezamenlijk het water op. Dacht ik.
Niets was minder waar. Een prachtig aangekleed, ruim gebouw en verschillende mogelijkheden om te zeilen. En veel, heel veel water! Net als op de Lut moest ik ook nu mijn mening inslikken. Had ik dit maar eerder geweten.
Elk vooroordeel heeft zijn nadeel.
Meer lezen over Sailwise? Onbeperkt genieten van watersport. SailWise is al 40 jaar de enige aanbieder in Nederland van meerdaagse, uitdagende watersportactiviteiten en -vakanties voor mensen met een beperking. Dankzij SailWise kan iedereen genieten van een onvergetelijke ervaring op het water.
Fotografie: Ali Huisman
Dit bericht heeft 0 reacties