Max

Blog Geert Jan | Als je wint heb je vrienden. Mooie woorden, waarschijnlijk nog waar ook. Misschien komt deze zin ergens bekend voor. Grote kans dat Henny Vrienten en Herman Brood nu al in de hersenen zijn verschenen. Zij hebben tig jaar terug deze wijsheid op muziek gezet.

Wat gaaf! Wat chill! Je hebt nu opeens zeker heel veel vrienden? Bij mij kwamen daarop beide heren als vanzelf mijn hoofd binnen dansen toen ik van een vriendin online deze reactie kreeg. Die middag had ik per e-mail met haar mijn verbazing gedeeld. Dankzij de eerder door mij beschreven nominatie voor de Shaking Tree Award was er nu sprake van een overtreffende trap.

Eerst was er twijfel. Las ik dat nou goed? Is dit misschien weer van die oplichterij waarmee mijn inbox soms wordt volgepropt? Na de overtuiging dat dit geen nepnieuws was volgde er een “dòe nòr-mààl”, en nog een, en nog een. Ik woon alleen, dus als eerste deelde ik het met een adl’er die ik voor het een of ander had gevraagd. Hoe bijzonder is het om te kunnen zeggen: Ik mag naar de koning.

Het zal bijna een jaar geleden zijn geweest toen ik het volgende ontving:

Geachte heer Den Hengst,

Voor de jaarlijkse nieuwjaarsreceptie van de Koning en de Koningin op dinsdag 15 januari mag onze Secretaris Generaal Gerritsen een aantal gasten laten uitnodigen.

Erik Gerritsen wil u graag daarvoor laten uitnodigen….. ……

Tegen iedereen die het wil horen, of niet, verkondig ik bovenstaand feit. Want ja, het doet mij wel wat, in positieve zin natuurlijk! Even vaak is er de vraag: maar waarom dan? Dat ik naar die nieuwjaarsreceptie mag heb ik dus te danken aan Erik Gerritsen. Hij was betrokken bij de uitreiking van de Shaking Tree Award waarvoor ik genomineerd was. Die nominatie heb ik te danken aan de vrouw die mijn naam bij de jury heeft gedropt. En dat zij dit heeft gedaan heb ik, zo ijdel durf ik wel te zijn, kennelijk aan mezelf te danken.

Dat ik nu samen met Willem en Máxima mocht gaan toosten op het nieuwe jaar: het overkomt mij. Is het geluk hebben? Misschien. Ik ben in ieder geval al behoorlijk gelukkig met dit leven wat ik mag leiden. Maar het komt mij niet aanwaaien. Ik moet er wel wat voor doen. Maar dat doe ik dan ook. Al moet ik mijn eigen energie goed in de gaten houden, stilzitten kan ik niet.

Onlangs complimenteerde iemand mij: jij zet jezelf goed neer. Nee, een debater ben ik niet. Snoeihard maatschappelijke issues aansnijden, om deze al dan niet te bekritiseren, is ook niet mijn ding. Met schrijven, met vragen stellen, met gewoon mijn ding doen en aanwezig te zijn als ervaringsdeskundige op plekken waar dat nodig is, geloof ik dat ik op mijn manier een bijdrage kan leveren aan een streven naar inclusiviteit.

Ik besef dat dit niet voor iedereen weggelegd. Maar als het kan, doe iets! Word actief! Kijk naar het altijd halfvolle of half lege glas. Je moet het wel zelf bijvullen.

Dat het feest op het laatste moment door dat nare onvoorspelbare lichaam niet door kon gaan, wist ik natuurlijk niet.

Geert Jan

Fotografie: Ali Huisman