Blogs Geert Jan

Blog Geert Jan | Zo’n drie dagen eerder was het mij duidelijk geworden, dit was onoverkomelijk. Ik had gehoopt het met een beetje geluk zonder medicatie te kunnen stellen. De afgelopen vier jaren was dat immers ook zo gegaan.

Blog Geert Jan | Weet je nog zus en zo, dit en dat. We waren het erover eens dat wij destijds geweldig werk hadden. Een boeiende, moeilijke doelgroep, fijne collega’s en een geweldige directie. Specifiek kan ik mij die ene dag op school herinneren, 1 september 1999.

Blog Geert jan | Mijn ware leeftijd, oftewel: hoe oud voel ik mij? De afgelopen jaren en nog steeds eigenlijk wel, voel ik mij dus beduidend jonger dan uit mijn geboortejaar zou moeten blijken.

Blog Geert jan | Uit een hoge hoed werd zelfs een extra budget voor mij getoverd, waardoor ik tweemaal per week een uur extra begeleiding kon krijgen. Heel fijn. Heerlijk dat ik mijzelf buiten rond kon laten rijden. Maar de bijsmaak bleef.

Ik ken de uitspraak: ik hèb MS, ik bèn het niet. Maar wanneer MS langzamerhand het karakter overneemt, dus wie jij echt zelf bent, dan hèb en bèn je MS. Toch?

Blog Geert Jan | Mondkapjes. Ik zou in een één-tweetje met Rick Brink, de minister van gehandicaptenzaken, een keerzijde hiervan gaan belichten. Die ochtend vertelde Rick dat er bij hem veel signalen binnen kwamen van mensen met een handicap die gewoonweg geen mondkapje kunnen dragen.

Blog Geert Jan | Waarom ik een nieuwe koelkast en idem vaatwasser kocht? Of dat nodig was, vroeg ik mezelf ook al af. De apparaten deden het nog, maar waren wel bijna 13 jaar oud en dat was te merken, vond ik. Dus!

Dat ik niet meer zonder hulp kan bestaan moge duidelijk zijn. Van dat rietje in mijn koffiemok of bierglas tot het vegen van de billen en van huishoudelijke ondersteuning tot de elektrische rolstoel.

Blog Geert Jan | Dus door die e-mail van mijn buurman werd ik opeens blij, heel erg blij en ging ik meteen kijken. Beneden in de centrale hal zat een Geert-lookalike naast een bord met lieve tekst. Inmiddels is mij duidelijk dat een van de twee vriendinnen in een soort van complot zat.

Blog Geert Jan | De agent moest eens weten. Hij hoefde van waar hij stond maar 15 meter te lopen en op een knopje te drukken. Al met al liep er zo’n 10 minuten later een collega uit het te bewaken appartement mijn richting op. Aan haar vroeg ik wederom om hulp.