Blog Ania
Herrie (aldus manlief), ik kan er uren naar luisteren. En het liefst wil ik erbij dansen, springen, uit mijn dak gaan. Jump, jump, jump… Dat heb ik vroeger met plezier gedaan. Nu zit ik stil naar de herrie te luisteren en het dansen gaat niet meer. Dansen, ohhh zó lekker! It’s me. Heimwee. Vurig verlangen. Of aanstellerij?
Danswork-outs (daar word je fit van!)
Niet iedereen zwoegt graag in de sportschool. Ik dus (nog) wel. Of gaat buiten hardlopen. Ik niet meer. Maar toch wil je graag bewegen en in shape blijven. Zeker!
De oplossing? Dansworkouts. Ja, ja, ja! Goed voor je hart, omdat je hartslag ervan stijgt. Hoe meer uptempo, des te beter het is voor je hart. Tja, pech: geen uptempo’s meer voor mij (maar zeker geen schuifelhits, daar ben ik echt niet van).
Danswork-outs maken je sterker, ondanks dat je geen gewichten gebruikt. Je bent immers constant aan het werken met je eigen lichaamsgewicht. Interessant! Daarnaast krijg je er een betere balans van, word je leniger en ontwikkel je een betere coördinatie. Als dit zou kunnen?! Ja, ja, ja! Alleen, euhh, maar… balans en coördinatie, dat heeft MS bij mij opgeëist. Dat is nou HET probleem.
Niks aan
‘Voor mensen met MS is bewegen belangrijk. Niet alleen om de conditie van het lichaam op peil te houden en soepel te blijven maar ook om vertrouwen in het lichaam terug te krijgen. Dansen is meer dan alleen een prettige manier om te bewegen. Door dans kunnen we ook leren vertrouwen op wat we nog wel kunnen. De muziek helpt om de bewegingen gemakkelijker uit te voeren. Plezier in het dansen staat centraal’. En ‘plezier’ is er zeker, check! Maar ‘vertrouwen’, niet. Leven met MS. Niks aan!
Rustig aan
Wat lijkt het mij hartstikke leuk om een keertje mijn favoriete artiest live mee te maken. He-le-maal uit mijn dak te gaan… En ik hoef echt niet naar Tomorrowland, hoor. Ik ben nuchter genoeg om te weten dat ik zo’n event niet overleef. ‘Here we go. You know what to do-oo-oo: jump, jump, jump!…’ dat is echt voorbij. Nu geldt: relaxed wakker worden, kopje koffie erbij, RUSTIG AAN, geen haast. Don’t stress over the things you can’t change. Who cares?! Oké, oké: dit is niet het echte leven… vakantievibes, ook lekker!
Ik wil absoluut niet klagen (even een zwak momentje, het gaat zo over). Ik ben tenslotte nog op de been. Het kan zeker erger. Ik mis alleen een vrij leven, zonder ballast. Zonder zorgen. Lichtvoetig leven. Dansen. Zou ik het nog één keer kunnen?! Jump, jump, jump…. Heimwee. Vurig verlangen. Geen aanstellerij, dat weet ik zeker. Ik haat mijn ziekte. Hoezo: MS leren omarmen?! Accepteren?! Get lost!!! Sorry… Volgende keer een vrolijker blog. Beloofd.
Liefs, Ania
Dit bericht heeft 6 reacties
Geef een reactie
Laatste nieuws
Mantelzorg terug in Troonrede, voor het eerst sinds 2007
21 september 2023
Nieuws | Voor het eerst sinds 2007 is in de Troonrede van 2023 het woord mantelzorg weer uitgesproken. Op Prinsjesdag, dinsdag 19 september 2023, zei koning Willem-Alexander namens het kabinet: ”Mantelzorgers zijn van onschatbare waarde en daarom moeten zij worden ondersteund (…).”
Rolstoelgebruiker maakt zelf website over kapotte NS-liften
20 september 2023
Nieuws | Wie als rolstoelgebruiker met de trein reist en niet onverwacht wil stranden bij een kapotte NS-lift, kan daarvoor de website raadplegen van een lotgenoot: Karst Lovers. Op de site https://stationsliftstoringen.wordpress.com verzamelt hij alle liftstoringsmeldingen van reizigers. Een service die ook handig kan zijn voor mensen met MS.
Lijst controversiële onderwerpen vastgesteld
18 september 2023
Nieuws | De leden van de Tweede Kamer hebben op dinsdag 12 september 2023 definitief de lijst vastgesteld van onderwerpen die zij controversieel verklaren. Dit zijn onderwerpen die door het demissionaire kabinet niet zomaar op de Kameragenda kunnen worden geplaatst.
Ania, het feit dat je erover schrijft geeft al kracht💪💪, doorgaan en keep smiling en dance in gedachten . Dat geeft je nieuwe energie🎉🎉💃💃
Liefff Klaas. Zó ben je, toch? Dankjewel! Groetjes daar van Ania
Lieve Ania,
ik bewonder het dat je ook schrijft wanneer er even niets vrolijks te melden is.
Heimwee naar een zorgeloos leven zonder balast dat omschrijf je treffend en is heel herkenbaar.
Dus dank voor je schrijven!
Groetjes van Ilse.
Heel herkenbaar?? Dan ‘ken’ ik maar één Ilse… Dankjewe! Ik ben een fan van je, maar dat weet je vast… Liefs van Ania
Ha Ania, ook voor mij heel herkenbaar, niet zozeer het dansen, maar het vrij kunnen bewegen, wandelen, fietsen etc.
Ik ben rolstoelgebonden, waardoor ik, mede door rompzwakte een kyfotische, ingezakte houding ontwikkel, hetgeen me erg kan frustreren. Ik probeer al jaren heel gezond te eten en mijn oefeningen te doen, maar na 28 jaar MS valt er niet meer tegenop te trainen plus dat het veel energie kost.
Ik probeer ook positief te blijven, maar soms is het gewoon even op. Het allerbeste met je. Warme groet, Linda. (Onderstaand een veelzeggend gedicht)
DE KOORDDANSER
Heel voorzichtig balanceer ik
Op het koord dat leven heet
Niets om me aan vast te houden
Niets dat ik echt zeker weet
Ik moet niet stilstaan
Ik moet lopen
Blijven lopen voor balans
Als ik stil sta
Zal ik vallen
Als ik loop
Maak ik een kans
Ik ben moe van steeds voorzichtig
Zo klaar met zoeken naar balans
Ik wil geen koord waarop ik wankel
Ik wil een koord waarop ik dans
Met de zon op mijn gezicht
Zelfs al is de wind mij tegen
Wil ik dansen op mijn koord
Wil ik dansen in de regen
Ha Linda. Herkenbaar, alles! Bedankt voor je fijne, positieve wensen en het gedicht! Mooi! En zowaar… zó passend. Nogmaals bedankt. Liefs van Ania