Stoer (niet dus)

Stoer (niet dus)

Man man man. Gisteren moest ik echt (hard) om mijzelf lachen. Heerlijk! Categorie: lachen is gezond. Lach maar mee! Want wat ben ik toch veranderd (ziek of oud of bang of whatever geworden). Duidelijk anders. Zou het door MS komen? Geen idee. Een kennis van mij vroeg mij waar mijn tattoo gedaan werd. Nou, hier. Ik appte een foto van de tattooshop met stoere (enge!) plaatjes van gezette tatoeages. Ik had namelijk een langgekoesterde wens, ik kreeg MS, dat is mijn ‘kans’, het ‘moet’ nu, dacht ik toen.

Een gewaarschuwd mens telt voor twee

Tatoeage laten zetten? ‘Zorg dat je immuunsysteem op orde is!’ Dat las ik later pas… ‘Want als het immuunsysteem niet op peil is, kan het zetten van een tatoeage onverwachte complicaties met zich meebrengen.’ De prikkel van het tatoeëren triggert het afweersysteem, waardoor de auto-immuunziekte opkomt op die specifieke plek. Soms zijn de huidafwijkingen in de tatoeage de eerste uiting van zo’n auto-immuunziekte. Google zelf maar op het internet! ‘Leuk’ is trouwens anders. ‘Smakelijk’ ook anders. Zó, ik heb je gewaarschuwd.

Volgens het boekje

Enfin, bij mij is het uitstekend, ‘volgens het boekje’ gegaan. Ook nog eens: geen spijt! Niet onbelangrijk, toch?! Zo mooi, jaren later vind ik dat nog steeds, gelukkig. Ik wilde toen bij een ‘echte’ tattoo kerel op de stoel zitten. Met alles erop en eraan. Niks geen ‘vlinders tattoo’-shop. Ik lach om mijzelf nu. Want ik ben helemaal niet stoer, hoor. Meisje-meisje hier. De tattoo kerel was zeker stoer: kaal, met een flinke baard, piercings overal, vol getatoeëerd, grote gaten in de oren. En ook een gouden tand! Wow.

Ania ging naar huis met een klein, lieflijk tattoo (geen sterretjes, hartjes, vlinders of roosjes, hoor. Ik heb grenzen). Helemaal niet stoer! Doodskoppen, slangen of AC/DC? Niks van dat. Die staan allemaal op de foto’s van zijn shop. Niet op mijn lijf.

Wie mooi wil zijn, moet pijn lijden?

Tatoeëren is niet geheel pijnloos. Of is het plekje en de dunne huid niet fijn? ‘Gaat het pijn doen? Wat ga ik voelen?’ ‘Kleine wespensteken’. En zo geschiedde. Nooit weer! Punt uit.

Nog meer contra-advies? Jawel! MSweb meldde in het verleden al: ‘Voor een tattoo spuit de tatoeëerder inkt in de huid met kleine prikjes. Hierdoor kunnen zenuwen en zweetklieren in de huid beschadigen. Ook kan op de plek van de tattoo het zweet minder goed de huid verlaten (…) Een tatoeage is ook vlak na het zetten niet geheel zonder risico, niet alleen voor MS-patiënten. Dat komt omdat de huid in meer of mindere mate ontstoken kan raken door het prikken (…).’ Oefff. En wat dacht je van deze kop: ’tatoeages en kankerrisico’. Oefff, wederom. Dat lees ik nu pas. Is maar goed ook… ‘Take the risk or lose the chance’. Achteraf, hé. Haha.

Liefs, Ania