
Blog Ania | Brrrr. Het is koud buiten. Winter in Nederland betekent voor mij: op naar de tropen! Omdat ik de kou zeer slecht doorkom, en de warmte juist goed. Heerlijk.
Ik ervaar geen ‘bijwerkingen’, de zon is meer dan goed voor mijn lijf. Geneeskrachtig zelfs. Dus: wegwezen, vluchten uit de winter, de zomer in. Lente sla ik vooralsnog over, ongeduldig, ik. Tijd voor de zon, zee en strand. Op naar de tropen! In de zo geliefde Caraïben.
Flight shaming?
Ik ga weer vliegen. Flight shaming? Euhhhh…. Weleens van gehoord, ja. Maar ik MOET naar de zon! Het wordt vliegen dus. Elke keer weer een spannend momentje. Lukt het nog? Kan ik de drukte, mensenmassa, het ‘gedoe’ van de reis en niet te vergeten uren zitten in de vliegtuigstoel nog aan? Want vakantie in de Caraïben betekent zeker tien uur onderweg. Met de veel besproken vliegtuigmaaltijden, warm dekentje en entertainment on board. En jetlag. Hatsikidee.
Voorrang
Op Schiphol heb ik inmiddels geleerd dat ik ‘mindervalide’ ben. Dus ik stap met voorrang alvast in het toestel. ‘Ik heb MS, ik ben slecht ter been,’ zeg ik zachtjes met schaamte (ik heb het nog niet volledig geaccepteerd, blijkbaar). Trouwens, het echt zeggen is inmiddels niet nodig: de poortjes en deuren gaan sowieso voor mij open. Men heeft daar een geoefend oog en mijn ziekte is wel voor iedereen goed zichtbaar. En de voorrang is zeker welkom! Hoewel, in de praktijk werkt het niet he-le-maal, hoor. Ik vertrek met voorrang, maar word meestal ingehaald door de overige 300 medepassagiers die duidelijk haast hebben en zich spoeden naar hun eigen stoel in het vliegtuig. Zo langzaam gaat Ania inmiddels, en de vliegtuigslurf is ook niet echt kort te noemen.
Hello summer!
Aangekomen in de Caraïben stapt iedereen via een mobiele trap (haastig nog steeds!) uit naar buiten en loopt zonder enige aanwijzing in één richting. Zo eenvoudig kan het zijn! Geen bus in of uit, geen labyrint van terminals, geen kilometers lange gangen of (de enge) roltrappen. ‘Gewoon’: vliegtuigdeur open, trap nemen (hoe gaat het trouwens als je in een rolstoel zit?), het asfalt op en lopen maar naar het enige gebouw. De uitgang. En je koffers. En de exotische stempel in je paspoort. Dat kun je hier niet missen! One way, the one and only. Eenvoud. En zodra de deur opengaat, voilà: zonnige vakantie kan meteen beginnen! Happy.
Manlief en ik zijn dus goed overgekomen. Wat een dag achter de rug. Ont-zet-tend moe van de lange reis, bekaf vandaag. En morgen? Dan lig ik in het azuurblauwe water in de heerlijke, warme zon. Verdiend. En vooral: zin in! Geneeskrachtig, soort van therapie voor mij. ‘It’s not selfish to do what is best for you!’ Hatsikidee.
Liefs, Ania
PS. Het plaatje is zekers zomers, maar even wat anders… Geen azuurblauw water, geen palmen of witte stranden. Dat is hier allemaal wel, hoor. Maar ook een heuze lokale ezel (op de foto: die met de grote oren, hè). Lief, geduldig, zelfstandig, bedachtzaam, trouw. En in zijn zonnige, exotische, warme habitat. #jaloersss.
Wat een heerlijk vooruitzicht! Een tip om de reis een stuk aangenamer te maken: vraag om assistentie op Schiphol! Liefst tevoren maar kan ook nog ter plekke. Met rolstoel, evt zo’n gaaf golfkarretje en een busje voor het laatste stukje ben je als eerste aan boord en op je stoel! De eerste keer in die rolstoel was even slikken voor mij maar de service is echt geweldig. Bij landen ga je als laatste van boord, maar wordt je zo vlot geholpen dat je alsnog als eerste buiten het vliegveld staat! Mijn record is binnen dertig minuten na landing in de auto op Schiphol, inclusief 3000man voor de douane die je heel fijn mag passeren (mét je gezelschap!) Heel goeie reis gewenst!
Ohja, de crew aan boord zorgt dat er “aan de andere kant” ook weer assistentie voor je klaar staat!
Wow. Bedankt voor je tips, Judith! Ga ik er zeker iets mee doen. Assistentie gezien, ja! Toch maar de volgende keer vragen op het vliegveld. Scheelt tijd en moeite. Bedankt!!!
Lieve Ania en Gerwin, je hebt de reis weer overleefd! Nu heerlijk genieten van de rust en van elkaar. Ik hoop dat je lijf ook mee gaat werken en dat je echt kunt genieten van die heerlijke warmte.
Dikke kus!