Blog Ania: Hel

Ik ben iemand die moet plassen ‘zodra ie de deur uit gaat’. Nu zeker wel. Voorheen zeker niet. Dat hoefde ik nooit. Dat deed ik nooit.

pilletjeOm de haverklap

Sommige mensen hoeven maar drie keer per dag te plassen, terwijl anderen (ik) elk uur wel naar het toilet moeten. Om de haverklap, zeg ik gerust. Plus o  zó pijnlijke blaasontstekingen, hier. In combinatie met mijn MS, voilà, een snelle diagnose gesteld: gestreste blaas. Euhhh… hoezo ‘gestrest’? Tjonge, ook dat nog!

Gaan met die banaan

De blaas is geen zelfdenkend orgaan, zeggen ze in het ziekenhuis. Nou, ik twijfel… Van de arts mocht ik een medicatie uitproberen die mijn blaas zou kunnen ‘ontspannen’. Tikje aarzelend, voorzichtig, ‘stoppen als het niet goed valt’, bla bla. En voor ‘slechts’ 40 dagen een recept gekregen.

In mijn apotheek heb ik echter nog minder ‘gescoord’: een proefje voor twee weken. ‘We zien het na twee weken wel verder. Eerst dit proberen’. Kleine, lichtblauwe tabletjes en maar een keer per dag innemen. Makkie! Ready for it! Gaan met die banaan…

Hel

Achteraf: ik had het kunnen zien aankomen (luisteren en logisch blijven nadenken, Ania! Dat lukte je altijd wel, voorheen). Binnen 24 uur na het eerste pilletje was ik al aan het twijfelen geslagen. Droge mond, niet fijn. Vast ook niet goed voor mijn gebit. Diarree, ook niet okee, maar snap ik. Wanneer stopt het? Overgeven, ach, niet de eerste keer. Maar… wat een buikpijn! Maagpijn, whatever. Niet te doen!!!

Hel. Twee weken lang proberen?! No way! Na twee pillen ben ik dus gestopt met deze medicatie. Duidelijk voorbeeld van ‘het middel is erger dan de kwaal’. Nooit weer! En ik ben niet echt van het opgeven enzo. Juist van het doorzetten, wat moet dat moet, niet zeuren maar poetsen. Maar nu wist ik het meteen: basta! Dan maar verder ‘stressen’. En plassen om de haverklap. Maar niet in de hel. Nooit weer!

Oma weet raad?

Wellicht herkent u mijn (blaas)problematiek en wilt u de tips met mij delen? Iets beters (doch milder), misschien iets van moeder natuur te drinken of te eten? Een gouden tip van uw (groot)moeder? Oma weet raad… Ik sta in ieder geval open voor alles, als het maar niet lichtblauw is en van de apotheek komt.

Genoeg is genoeg. Een ‘natuurmens’ ben ik eigenlijk veel meer. Ik snap mezelf niet goed in mijn greep naar de medicijnen. Wanhoop? Geen idee, het past in ieder geval niet goed bij mij. Dus: waarom toch? MS doet rare dingen met mensen…

‘Kennis is macht, maar kennis delen is kracht!’ Daar geloof ik in. Help! Alvast bedankt.

Liefs, Ania

Dit bericht heeft 6 reacties

  1. Ik heb een overactieve blaas, en bij mij zijn ze aan het kijken of een PTNS behandeling aanslaat. Morgen ga ik voor de 3e keer, en ik ben voorzichtig optimistisch, maar had wel weer een blaasontsteking vlak voor de behandeling startte en dus ook aan de pillen geweest hiervoor dus is het wegnemen van de blaasontsteking de oorzaak dat ik weer langer dan een uur zonder wc kan of toch de PTNS behandeling.

    https://www.ziekenhuis.nl/poliklinieken/urologie/video-s/hoe-werkt-de-ptns-behandeling-bij-overactieve-blaas/item25092

    Fingers crossed

    1. Hoi Ania, nadat ik in 2015 binnen anderhalf jaar 16 blaasontstekingen met daaropvolgende antibiotica kuren had gehad ben ik gestart met 2x daags een beker karnemelk, 1x daags 1000 mg Vit.C en voor het na bed gaan 1 capule BlaseCare, ivm het creëren van een zuur blaasmilieu. Aanvullend met 1xdaags 1capsule Formula 6 Probiotik per prefentie. Sindsdien nog 1x per jaar een blaasontsteking. Plassen doe ik bij een vochtiname van 2 liter p/d zo’n 13x. Nu blijkt dat als ik +/- 2 à 3 uur voor ik wegga stop met drinken en op moment van vertrek een beker karnemelk drink, zo’n twee en een half uur niet hoef te plassen, terwijl het na een beker water of thee 45min. later is. Handig want ik ben afhankelijk van een invalidentoilet. Groet, Linda.

  2. Hier tevens last van overactieve blaas met frequente blaasontstekingen tot gevolg. Een jaar preventief antibiotica geslikt, vesicare geprobeerd ook alle natuurlijke middeltjes geprobeerd.. van liters cranberrysap tot vitamine c. 3 urologen hebben zich erover gebogen inclusief een in ms ‘gespecialiseerde’ uroloog. Geen resultaat! Er werd gedreigd met katheteriseren maar dat wilde ik echt niet.

    Na overstap ziekenhuis nieuwe uroloog gekregen die met de gouden tip kwam: tamsulosine (0,4mg)Normaal voorgeschreven voor mannen met vergrote prostaat. Ik ben toch echt een vrouw, maar inmiddels al 3 jaar zonder blaasontstekingen. Mijn plasfrequentie ligt wat hoger dan gemiddeld, maar acceptabel.

    De spasticiteit in mijn benen nam heel erg toe en loopvermogen af in die periode met ontstekingen. Mijn conditie is 0 sinds die tijd.

    Het zal uitproberen zijn wat voor jou werkt en goed voelt, maar ik zweer bij Tamsulosine! Ook zonder prostaat 🙂 sterkte!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


De verificatie periode van reCAPTCHA is verlopen. Laad de pagina opnieuw.