Blog Ania: Gifbeker

Na een lange twijfel doe ik het toch. Een gevoelig onderwerp: medicijnen. Geen medisch of ethisch perspectief. Geen kostprijs of betaalbaarheid enzo. Meer een triviaal onderwerp: vies medicijn, hoe krijg ik het naar binnen?

Het geldt gelukkig niet voor mijn MS-capsules. Hap, slik, weg. Twee keer per dag innemen, zonder kokhalzen erbij. Het gaat hier om iets anders. Niet eens een medicijn… Ik ben namelijk voor een slikfoto naar het ziekenhuis opgeroepen, met de bedoeling een beker vol contrastvloeistof te drinken. Op een lege maag. Walgelijk.

Nepindustrie

Winkels liggen er vol van: nepkaas, nepvlees, smaakverbeteraars, smaakversterkers. Je loopt je buurt supermarkt binnen en voilà: daar staan de overvolle winkelschappen met vruchtensappen, bijvoorbeeld. Verleidelijke en mooie verpakkingen en het ziet er ook nog eens gezond en smakelijk uit. Vaak is dit pure misleiding uit commercieel oogpunt. Misleidend, maar wel lekker! Hap, slik, weg. Doe mij maar nog een glaasje!

Gifbeker

De gifbeker met contrastvloeistof smaakt echter naar…  gif. Precies, hier wil ik het over hebben. Niets meer of minder dan een chemisch prutje, absoluut geen framboos- of perziksmaakje. Niet romig of vol van smaak, maar een ronduit chemisch prutje. Ik ging net niet over mij nek. Walgelijk. En het was net toegankelijk genoeg voor mij om dat prutje binnenboord te houden. Twee dagen naar rato zit ik nog met een flinke diarree. Mijn lichaam is van streek. Daar maak ik me zo boos over! Ik durf niet te kijken, want: ‘Mevrouw, uw ontlasting kan enige tijd anders van kleur zijn. Of oplichten’. Wat?! Is dit normaal?! Dit zijn toch nucleaire toestanden? Het lijkt mij niet gezond. Grrrr…

Vies medicijn, hoe krijg ik het naar binnen?

Er bestaat zelfs online fora voor de wanhopige patiënten. Als je ziek bent, heb je genoeg te verduren. Echt. Waarom zijn de ziekenhuizen er zo laconiek in? Waarom mag het leven van een patiënt niet een beetje aangenamer zijn? Framboos? Perziksmaakje? Why not? Iets meer nepsmaakje dan? Zoals die nepkaas of dat nepvlees? Of een vruchtensapje? Waarom smaakt een gifbeker naar een gif? En wat als je een fobie voor overgeven hebt?! Het geldt niet voor mij, maar het scheelde maar een haar. Is het echt nodig om misselijk te worden en twee dagen lang aan de diarree te zijn?!

Keep going, please

In de huidige snelle, uitvindrijke en innovatieve wereld, moet het anders kunnen. Daar geloof ik in! Maar één blog maakt van mij nog geen patiëntenactivist, hoor. Daar heb ik echt geen energie voor. Was het maar anders… Ik lust ze rauw…. En ook: ik weet het beter! Haha. Tja, ik leg me bovendien iets (te) gemakkelijk erbij neer (Het zou maar…, ’t Is niet anders, Niet klagen Ania… Snel door de zure appel heen: hap, slik, weg…). Niet geschikt! Ik heb wel ontzettend veel respect voor de echte strijders onder ons. Dankjewel! En keep going, please. We zijn er nog niet.

Liefs, Ania

Fotografie: Ali Huisman