Actie hulpmiddelentrajecten

Snelle actie gevraagd voor betere hulpmiddelentrajecten

Patiëntenkoepel Ieder(in) wil dat alle gemeentebesturen nu snel in actie komen ter verbetering van de hulpmiddelentrajecten.

Er zijn twee basis-overeenkomsten (convenanten) tussen de overheid en diverse organisaties ter verbetering van die trajecten. Het gaat er nu om dat de vastgelegde afspraken worden nagekomen. En dat kan alleen als alle gemeenten die convenanten ondertekenen.

Ieder(in) spoort de mensen die het aangaat aan, om de eigen gemeentebesturen wat dit betreft aan te spreken.

Uit een brief die minister H. de Jonge (Volksgezondheid, Welzijn en Sport; VWS) op 25 oktober 2021 heeft gestuurd aan de Tweede Kamer blijkt dat er in theorie al veel is gebeurd. Zo is er een Verbeteragenda Hulpmiddelen vastgesteld. Onderdeel daarvan zijn een basisovereenkomst die regelt dat zieken of gehandicapten een hulpmiddel kunnen meenemen als ze van de ene naar de andere gemeente verhuizen: het zogeheten verhuisconvenant. Met daarnaast de basisovereenkomst die regelt hoe te handelen bij een complexe hulpmiddelen-aanvraag: het convenant maatwerkprocedures.

De Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG) is de projectleider voor het verbetertraject, maar toch moeten nu eerst alle gemeentebesturen afzonderlijk hun akkoord geven. En die fase is nu nog niet compleet. Het streven is dat dit op 1 januari 2022 wel het geval is.

Daarom heeft Ieder(in), waarvan ook MS Vereniging lid is, drie dagen na de brief van de minister opgeroepen om te controleren of de eigen gemeente de convenanten al heeft ondertekend. Dat kan bijvoorbeeld met een brief aan het college van B&W of via inspraak tijdens een gemeenteraadsvergadering. Op de site iederin.nl/kom-in-actie-voor-verbetering-uitvoering-hulpmiddelen-in-je-gemeente/ vind je daarvan voorbeelden. De VNG roept op haar eigen site haar leden ook zelf op om de convenanten te tekenen. Daar houdt de vereniging een register van bij.

Veel mis

De nieuwe afspraken zijn nodig omdat er van alles mis gaat bij de verstrekking van hulpmiddelen. Het betreft dan in het bijzonder mensen met een complexe hulpvraag. Iets dat in 1 op de 10 gevallen voorkomt, ook bij MS-patiënten. De vraag gaat dan om meer dan één ding, bijvoorbeeld om een rolstoel, maar tegelijk ook om woningaanpassing, een trippelstoel, dagopvang en financiële ondersteuning. Stapeling van zorg wordt dat genoemd.

Die stapeling maakt de aanvraag complex omdat er veel instanties bij betrokken zijn en niet voor iedereen duidelijk is wie waarvoor verantwoordelijk is. Daarnaast is het onduidelijk bij welk loket je moet aankloppen voor welke hulp.

Ook het meenemen van hulpmiddelen bij verhuizing was een probleem. Bij verhuizing moest de hele hulpvraag overgedaan worden, omdat elke gemeente haar eigen regels had en eigen leveranciers. Even je rolstoel meenemen naar je nieuwe woonplek was bijna onmogelijk. Om die twee zaken beter te regelen liggen er dus nu twee convenanten.

‘Nulmeting’

Aan het verbetertraject is een zogeheten nulmeting voorafgegaan, om te bepalen wat de uitgangssituatie is. Daaruit blijkt dat cliënten niet erg tevreden zijn over de verstrekking van hulpmiddelen en het onderhoud daarvan. Zo scoort de manier waarop gemeenten en leveranciers met de cliënt omgaan een mager zesje. Ook het onderhoud en de reparatie van het hulpmiddelen is slechts een 5,8 waard. Dit moet verbeteren.

Daarom heeft VWS een Actieplan Hulpmiddelen gemaakt waarin de volgende zaken zijn uitgewerkt:

• Wegwijzer voor een complexe hulpvraag. Deze geeft aan alle betrokkenen informatie over de aanvraagprocedure voor een complexe hulpmiddelenaanvraag.
• Handreiking scholingsmogelijkheden voor gemeentelijke medewerkers.
• Brochures die zorgverleners helpen de omgang met de cliënt te verbeteren.
• Aanbevelingen aan gemeenten om te werken met langdurige beschikkingen voor de hulpmiddelenverstrekking. Dus niet meer elke keer opnieuw aanvragen en verlengen. In de praktijk blijken trouwens al meerdere gemeenten via deze werkwijze te werken.
• Het verbeteren van de inkoop van complexe, op-maat-gemaakte hulpmiddelen.

Hulpmiddelenpaspoort

Ook de ontwikkeling van een hulpmiddelenpaspoort is onderdeel van het verbeterplan. Met zo’n paspoort is in een oogopslag te zien welke middelen iemand gebruikt. Het idee is een paspoort in een ‘Persoonlijke Gezondheidsomgeving (PGO)’, dus een elektronisch document.

Bronnen:

https://www.rijksoverheid.nl/documenten/kamerstukken/2021/10/25/kamerbrief-over-voortgang-uitvoering-actieplan-hulpmiddelen

https://vng.nl/nieuws/teken-de-convenanten-voor-toegang-wmo-hulpmiddelen

https://i-sociaaldomein.nl/cms/view/2c5f510e-d6b3-4fba-903e-8d8696b28376/hulpmiddelen-in-het-berichtenverkeer/ead21864-6013-4fd3-b349-8d1e785f6da6

https://www.rijksoverheid.nl/documenten/rapporten/2021/06/04/monitor-dienstverlening-hulpmiddelen