
Laatst las ik een artikel in de krant over de dreigende opkomst van de Robot. De Robot vernietigt banen, met name in de midden- en lagere inkomens. Managementfuncties worden door de Robots niet bedreigd. Een beetje besmuikt dacht ik aan mijn eigen stofzuigrobotje. Een poepig dingetje met borsteltjes, dat tevreden snorrend van de ene naar de andere kant onder het bed het stofEen in de biochemie vóórkomende natuurlijke en scherp te onderkennen en te beschrijven chemische stof, bijvoorbeeld het aminozuur alanine (C3NO2H8), glucose (C6O6H12) als bestanddeel van glycogeen enz. enz. Meer... opzuigt.
Nu kan mijn robotje niet echt op tegen een echte stevige handmatige schoonmaakbeurt. Dus echt schuldig voel ik mij niet tegenover mijn hulp. Maar toch: het gemak dient de mens.
Het woord Robot geeft bij mij direct allerlei associaties. Bijvoorbeeld met dat kleuterhoge waterzuigermodelrobotje uit Star Wars dat al bliepend en vol vrolijke knipperlamjes op wieltjes te pas en te onpas door het beeld rolde. Of met de half-android Schwarzernegger die met zijn kapotte robotoog bungelend aan vier snoertjes langs zijn ontvelde machinaal bestuurde wilskrachtige kaak, nog onschuldige kindertjes kan redden!
Of de robot Data uit Startrek die, ondanks zijn menselijke trekken, steeds op zoek is naar een software update waarmee hij de beschikking krijgt over menselijke emoties. Tevergeefs… Want da’s nou een belangrijk kenmerk van een robot: die heeft geen gevoel.
Daarom zijn ze ideaal voor lopende bandwerk, tomaten plukken en paprika’s snijden. Maar, en dat las ik dan weer in de krant, ook voor het uitvoeren van administratieve werkzaamheden. Nu heb ik een grote fantasie, dus ik zag in vervolg daarop ook enorme mogelijkheden voor een WMO-keukentafelrobot. Want geen gevoel hebben bij al die zielepieten die tijdens een keukentafelgesprek steevast op je gemoed gaan werken: dat MOET een enorm voordeel zijn.
In gedachten zag ik het al voor me: via het digitale WMO-loket doe ik een aanvraag voor financiële bijstand voor een traplift. Via de e-mail krijg ik een bevestiging dat er dan en dan een digitale keukentafelintake plaatsvindt door keukentafelrobotambtenaar X. Vol verwachting open ik de deur om X binnen te laten.
“Ik .. kom .. voor.. de .. digitale .. keukentafelintake.” “Nou, prima, komt u binnen. Iets drinken? Kopje smeerolie? Vingerhoedje naaimachine-olie?” “Nee.. dank u.. Waar .. is .. de .. keukentafel?” “Ehm, ik heb geen keukentafel.” “Oh.. geen.. keukentafel – request immediate software update script ‘geen keukentafel’ – loading…. blieb…update completed.”
Nu ben ik de beroerdste niet, dus ambtenaar X mag aan de eettafel plaatsnemen. Vervolgens schuift hij met een druk op de knop zijn jasje opzij en komt er een flexibel beeldscherm tevoorschijn. “Alles .. wat .. U .. zegt .. wordt .. opgenomen .. en .. zo .. mogelijk .. tegen .. u .. gebruikt .. haha. ..” Verrek, een WMO-robot met een foute-humor-module.
Vervolgens komt er op het beeldscherm een complete scan van al mijn buren, vrienden en familieleden langs. Leeftijd, vakantiegedrag, kwaaltjes, schoenmaat, brillensterkte, kinderen en kleinkinderen. Met een bindend advies wie mij waarmee vrijwillig kan helpen. Maar wat heeft dat allemaal met mijn verzoek om een traplift te maken? Moet mijn nichtje uit Vianen mij dagelijks zeven keer de trap op en af tillen?
“Traplift .. geen .. kans.., advies .. is.. verhuizen..” “Ja, maar, verder is mijn hele huis al aangepast. Heb enorm geïnvesteerd in de badkamer en de keuken. Het hele huis is drempelvrij. Zelfs mijn bed is in hoogte verstelbaar!” “Advies .. is .. verhuizen .. verhuizen .. verhuizen .. verhuizen .. request immedeate update script weerstand…request rejected…update not available…help… abort .. press print .. Housten .. we .. have .. a .. problem!” Ik bel de gemeente maar; afdeling vuilstort en chemisch afval.
Ja, de Robot heeft duidelijk de toekomst. Maar mag ik het voorlopig alsjeblieft nog even bij mijn stofzuigerrobot laten?!
Fotografie: Martin de Bouter