Column Mariette

Op de kop getikt

Mensen met MS blijven niet verschoond van allerhande andere kwalen. Kwaaltjes en klachten waar gezonde mensen ook last van kunnen hebben. Zo heb ik al jaren een rare knobbel op m’n voorhoofd. Ik had er al eens door de dokter naar laten kijken, maar het leek onschuldig. Ik moest hem maar laten zitten, tenzij hij groter werd. Nou, dan kun je er op wachten.

Op de kopt getikt Column Mariette CysteEn inderdaad, de laatste maanden werd hij steeds een klein beetje groter. Alsof langzaam een duivels hoorntje doorkwam. Dus ik maar weer naar de dokter. Die besloot dat het een cyste was. Heel waarschijnlijk goedaardig, maar omdat hij groter werd kon ik hem maar beter laten weghalen.

Ik had de keuze tussen behandeling in het ziekenhuis of bij een privé-kliniek. Aangezien ik dat ziekenhuis inmiddels wel kan dromen koos ik voor de privékliniek.

Hoewel ik best tevreden ben over ‘mijn’ ziekenhuis bleek deze privékliniek een ongeëvenaarde geoliede machine. Gelegen in een idyllische rijkeluisbuurt met rietgedekte vrijstaande landhuizen. Eat your heart out, chronische stumper!

Het vooronderzoek was kort en werd uitgevoerd door een zeer gedistingeerde, oudere, door de wol geverfde arts met een dubbele achternaam. Hij boezemde vertrouwen in en ik geloofde hem direct toen hij zei dat het een cyste was die los op de schedel zat. Die kon hij simpel weghalen zonder beiteltje en als hij dan toch bezig was haalde hij gelijk die gemene wrat ernaast ook wel even weg. Ik was in mijn nopjes, gerustgesteld over het beiteltje dat niet nodig was en maakte een afspraak voor de behandeling.

Eindelijk was het zover. Mijn lief reed mij braaf naar de rijkeluisbuurt en het feest kon beginnen. Zoals een geoliede machine betaamd werd ik verwelkomd met thee en op tijd door de assistente opgehaald.

De gedistingeerde arts met de dubbele naam zette me nog even op een stoel, voelde aan de cyste en stelde vrolijk vast dat die toch echt écht los zat en dat de ingreep snel gedaan zou zijn. Ik ging op de behandeltafel liggen. Kreeg twee spuiten verdoving in m’n kop en depdoekjes in m’n haar.

De wrat was geen probleem. Eén haal, alles kaal, even een hechtinkje erin en klaar was Klara. Toen de cyste. Er werd nog een spuit verdoving toegevoegd en ik vroeg de arts wat dat nou eigenlijk was, een cyste. Nou, dat kon vet zijn en dan was het een lipoom maar het kon ook talg zijn en dan heette het anders. Onderwijl probeerde hij die cyste weg te krijgen en frotte langdurig aan mijn voorhoofd.

Altijd zo weird als je niks voelt terwijl het eigenlijk pijn zou moeten doen. En toen: “Verrèk! Hij zit toch vast! Ik heb toch zo gevoeld en dacht écht dat ie los zat! Potverdeurie! Nu heb ik toch dat beiteltje nodig! Jeanette, wil jij even dat neusklemmetje halen? Daar zit een beiteltje op en neem dan ook dat hamertje dat erbij ligt maar mee.” Jeanette verliet de behandelkamer.

De arts verontschuldigde zich meermalen voor zijn vergissing en bleef herhalen dat ie het zo naar vond dat hij zich vergist had. “Ik durfde te zweren dat het los zat!”. Ik kreeg het bijna hem te doen en besloot van onderwerp te veranderen tot het beiteltje werd gebracht. Niet lang daarna kwam Jeanette met het neusklemmetje. Het beiteltje werd verwijderd en het gesloop kon beginnen.

De arts begon te tikken. Mijn kiezen sloegen tegen elkaar. Alsof ik in de badkamer bezig was de tegels af te bikken. Hetzelfde geluid, zal ik maar zeggen.

“Oh”, zei de arts plotseling, “Ik vind dit zo leuk, zeg!” Ik dacht, ik hoor hem niet zo goed vanwege dat getikt op m’n kop. Maar toen zei hij: “Ik weet dat het kinderachtig klinkt en ik doe het niet zo vaak, maar ik vìnd het toch leuk!” Gelukkig, nog iemand die lol heeft in zijn werk. En weet je, ik moest er echt om lachen. Zo’n gedistingeerde arts die er zo’n kinderlijk genoegen in schept om bij iemand een cyste van z’n kop te beitelen. Wat een giller.

Hierna werd het zaakje dichtgenaaid, mocht ik de cyste bewonderen (“wat is ie glad hè?” en “nee, ik wil hem niet mee naar huis”). Vervolgens mocht ik samen met mijn lief even bijkomen met een kopje thee. Toen weer terug naar de receptie om een controleafspraak te maken. De arts was al weer in gesprek met nieuwe klanten. De kans is klein dat ze het privilege krijgen om door hem op de kop te worden getikt.

Mariëtte

Foto: Martin de Bouter

Dit bericht heeft 1 reactie

  1. Dit bericht versterkt mijn gedachte dat MS wordt veroorzaakt door de parasiet Borellia burgdorferi (voortgebracht door een teken- of muggenbeet), dus een vorm van de ziekte van Lyme is. De parasiet verstopt zich in cellen en in een cystvorm. De symptomen zijn gelijk aan ms en komt wereldwijd in dezelfde gebieden voor.
    Volg aub het Twitteraccount van @dralmiller, (dr. Alfred L. Miller M.D.). Hij is geschoold aan de beroemde Mayo Clinic en had veertig jaar een eigen praktijk. Zijn schoondochter was gediastogneerd met ALS (het ‘zusje’ van ms). Hij teste haar en zij bleek Borellia burgdorferi in haar lichaam te hebben. Dr. Miller adviseert iedereen die ms, lyme, fybromialgy, reuma, Alzheimer etc. denkt te hebben zich te laten testen op Borellia burgdorferi en co-infecties via een test van i-Genex (en niet de CDC- test). Er is inmiddels een goede urinetest. De urine van Lyme-patienten ruikt vaak anders dan voirhedn, zoeter en patienten ruiken soms een brand- of nicotinelucht (neuro-Lyme).
    Ikzelf hem een pijnlijke oogontsteking met soms pijnlijke oogmigraine. De spieren rondom het oog doen eveens pijn. Ben nu in afwachting van de mri (in mei) die hopenlijk mede uitsluitsel geeft en nader bloedonderzoek. Verder veel klachten die bij ms/lyme passen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


De verificatie periode van reCAPTCHA is verlopen. Laad de pagina opnieuw.