
Laatst las ik in een nieuwsartikel dat sinds het schrappen van maagremmers (ik neem aan maagzuurremmers, want wat moet een maag met een rem) uit de AWBZ het aantal mensen met maagbloedingen sterk is toegenomen. Nu weet ik niet of het komt omdat mensen deze medicijnen niet meer kúnnen of wíllen betalen. Maakt ook eigenlijk niet uit.
Het feit ligt er en je hoeft geen wonderkind hoofdrekenen te zijn om door te hebben dat we door deze bezuiniging alleen maar duurder uit zijn. Daar helpt geen keukentafelgesprek aan.
Onwillekeurig vroeg ik me ook af of die maagbloedingen wel alleen veroorzaakt worden door het niet slikken van maagzuurremmers. Mijn medicijnen worden gelukkig nog wel vergoed, maar evengoed krijg ik toch regelmatig onprettige zure oprispingen.
Neem nou gisteravond. Ik deed de tv aan en stuit op de bolle kop van een Russisch doemalid. De goede man verkondigde twee dingen: dat de arrestatie van de dronken Haagse wodkadiplomaat duidelijk een Nederlandse wraakactie was voor de arrestatie van onze Greenpeaceactivisten en twee: dat homo’s in Sotsji best welkom zijn als ze elkaar maar niet zoenen, aanraken of knuffelen.
Accuut kreeg ik een aanvaleen terugval in - of opflakkering van - MS. Een periode met klachten, die ook wel schub of exacerbatie wordt genoemd. Meer... van maagzuur. En terwijl ik bezig was om van deze reflux te bekomen raakte het mij dat in het kader van deze twee opmerkingen het geen wonder is dat een homofiele Nederlandse diplomaat in zijn Moskouse appartement in elkaar geslagen is. ‘Twee vliegen in één klap’, moeten ze in Rusland gedacht hebben. En er vervolgens een fles wodka op hebben gedronken.
Vervolgens las ik op internet dat er midden in de woestijn van Qatar een stadion wordt gebouwd voor het WK van 2022. En om het de voetballers en publiek klimatologisch zoveel mogelijk naar de zin te maken wordt het stadion airconditioned. En alsof dat nog niet genoeg maagzuur opleverde las ik dat de arbeidsomstandigheden van de bouwwerkers van het stadion zo abominabel zijn, dat ze bij bosjes het loodje leggen. Lust u nog peultjes? Doet u mij maar een Rennie…
Trouwens, in Nederland kunnen we er ook wat van. Eerst de misselijkmakende graaicultuur van de banken. Vervolgens de wanhopige polderactie van budgetcoach Rutte en Lodewijk – lullen voor spullen – Ascher. En nu de discussie over of Zwarte Piet nog wel zwart mag zijn. Want Zwarte Piet is een vermeende verwijzing naar het slavernijverleden van Nederland. Er gaan stemmen op om hem Regenboogpiet te noemen of om hem te schilderen in rood, geel of groen.
Maar rood is ook discutabel, vanwege de vermeende verwijzing naar de Indianen. Geel mag niet, want dat verwijst naar Aziaten. Groen naar Bosjesmannen. En iedereen schijnt vergeten te zijn dat Zwarte Piet helemaal geen neger is, maar zwart als roet is omdat ie kadootjes komt brengen door de schoorsteen! Trouwens, nu we het toch over discriminatie hebben: waarom is Zwarte Piet geen vrouw? Zwarte Truus! Of: waarom geen homo? Travespiet. Of: waarom … Burb! Ik voel er weer één opkomen!
Wat een maagzuurbevorderende gebeurtenissen. Geen wonder, die toename in maagbloedingen. Ik wil niet belerend zijn, maar als we de kosten voor het Olympisch dorp in Sotsji, het airconditioned stadion in Qatar en de loonkosten van al die mensen die zich bezighouden met de discussie over Zwarte Piet eens in een grote ton zouden doen. Dan had de hele wereld geld voor maagzuurremmers. En misschien ook voor een zakje pepernoten. Met een fles wodka.
Fotografie: Martin de Bouter